Η Επανάληψη, οι Εικονες (1 Μέρος)
Μια εικόνα φθάνει από το μακρινό διάστημα ταξιδεύοντας χιλιάδες έτη φωτός σε σένα, αφήνοντας αμυδρά στη γη, να δεις τα σημάδια της. Αυτό είναι ένα σημάδι της, αχνό, που σου έχει δείξει. Αν αυτή έχει πολύ μικρότερη ηλικία, τότε αυτή είναι η ζωή σου που μπορείς να τη δεις. Είναι τα σημάδια που αφήνουν στον ορίζοντα οι εικόνες.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι εγκεφάλου, που διαθέτουν το μηχανισμό τέτοιου είδους λήψης. Χρειάζεται νου φευγάτο, που να ταξιδεύει, να μην κουράζεται όταν διανύει μεγάλες αποστάσεις και κάπου εκεί σε ένα σημείο κοινής πλεύσης, οι δύο αυτές εικόνες θα συναντηθούν σαν να είχαν κάποιο ραντεβού. Η φωνή σου επίσης ταξιδεύει. Κι αυτή έχει κοινό σημείο συνάντησης με την εικόνα σου…..
Τα σημάδια σημαδεύουν τη ζωή μας. Έχουν αφήσει τα ίχνη τους σε Ανθρώπους και τους είπαν την αλήθεια! Πολλούς ανθρώπους τους είπαν σημαδεμένους. Η ίδια η επανάληψη με τα σημάδια της παραμένει ένα μυστήριο που όσες φορές και αν το εξηγήσω, απάντηση δεν θα δώσω. Κάποια από τα γεγονότα στη ζωή σου έχουν ήδη κατασκευαστεί και ετοιμαστεί. Αλήθεια υπάρχουν κάποιοι που κατασκοπεύουν και σημαδεύουν τη ζωή μας; Ένα κομμάτι από το μέλλον μας μπορεί να είναι βέβαιο αλλά και αβέβαιο. Ποια δύναμη ενεργεί ώστε να καταστεί βέβαιο ή και αβέβαιο;
Μια δύναμη στη φυσική από τι αποτελείται; Ασφαλώς από κάτι! Σε ποιο από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα ανήκουν οι συνιστώσες μιας δύναμης; Μετά από όλες αυτές τις σκέψεις αλλά και σημεία, γιατί να πιστεύω στην ανυπαρξία και στο μηδενισμό, γιατί να πω ότι δεν υπάρχει τίποτα; Άρα πιστεύω στη ζωή, και αναζητώ την αλήθεια.
Μηνύματα δεν κουβαλάνε μόνο οι εικόνες αλλά και οι άνθρωποι που είναι απλώς γνωστοί και δεν ξέρετε όμως, γιατί κάποιον συγκεκριμένα τον είδατε μια φορά κάθε δύο χρόνια.. Δεν ξέρετε πολλά γι’ αυτόν αλλά θα του μιλήσετε γιατί βρεθήκατε μαζί σε κάποια στάση λεωφορείου ή σε κάποιο γραφείο. Αυτοί οι άνθρωποι εμφανίζονται όταν έχετε περάσει πολύ δύσκολα και θέλουν να σας πούνε ότι όλα θα πάνε καλά.
Μπορεί να σας πιάνει βαρεμάρα και να λέτε «πάλι αυτός; Τι θέλει εδώ, νόμιζα ότι δεν θα τον ξανάβλεπα.. τον είχα χάσει, μα μου είναι εντελώς άγνωστος». Αν μέσα σε χιλιάδες κόσμο που έχει μία πρωτεύουσα ή κωμόπολη, συμβαίνει κάποιοι να διασταυρώνονται, αυτό το γεγονός, είναι τυχαίο, για την απλή καθημερινότητα, όμως αν συμβαίνει μετά από συγκεκριμένη κατάσταση, και είναι κάπως βαρετοί κατά βάθος ο ένας για τον άλλον, τότε δεν είναι τυχαίο και δεν είναι τυχαίο για εσάς σε ένα άλλο πεδίο στον επηρεασμό των πλανητών. Οι πλανήτες με την έλξη και την άπωση διασταυρώνουν τα ανθρώπινα. Το συναπάντημα μπορεί άλλοτε να είναιθετικό κι άλλοτε αρνητικό, τις πιο πολλές φορές όμως είναι θετικό και προμηνύει σε μια αναστάτωση ότι όλα βαίνουν καλώς!
Για να βιώσουμε την αλήθεια, περνάμε μέσα από την επανάληψη. Όσες φορές επαναλαμβάνεται κάτι με πιστότητα, τόσο αληθινό είναι. Δεν υπόκειται τίποτε εύκολα σε κάποια μεταβολή, όσο παρατηρείται το σημείο της επανάληψης. Όταν νιώθουμε ένα αίσθημα το οποίο δηλώνει μια μελλοντική ανάγκη, όπως η αγάπη για το γονιό μας, η οποία αγάπη, υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, τότε αυτή η αλήθεια είναι αναμφισβήτητη, ακόμη κι αν εμείς για αυτήν αμφιβάλλουμε. Είναι μελλοντική η ανάγκη αυτή γιατί θα εμφανιστεί και στο μέλλον από εκεί όπου στην ουσία και η ίδια προέρχεται. Ο ρόλος της επανάληψης στη προκειμένη περίπτωση ξυπνάει τα μνημικά ίχνη για γνώση. Τη γνώση που είναι η αλήθεια και την βιώνουμε με την επανάληψη άλλοτε συνειδητά και άλλοτε ασυνείδητα.
Ας πάμε σε ένα παράδειγμα. Με το πέρασμα των χρόνων, όταν ωριμάζουμε, νιώθουμε ολοένα την ανάγκη για τη γεφύρωση των κενών που αφήσαμε στη νιότη ή σε νεαρότερα χρόνια. Συνηθίζεται όταν βλέπουμε ένα παλιό μας συμμαθητή μετά από πολλά χρόνια να τον αγκαλιάζουμε, να θέλουμε να μάθουμε τι κάνει, ανταλλάσσουμε τις πιο πολλές φορές τηλέφωνα ή κλείνουμε ένα ραντεβού για επίσκεψη. Αυτές οι αντιδράσεις προκύπτουν από το γεγονός ότι έχουμε ανάγκη τη μνήμη του παρελθόντος που χάθηκε στο πέρασμα του χρόνου. Η σύνδεση με το παρελθόν ξεπερνά την ύπαρξή μας. Η γεφύρωση ενός κενού, η κάλυψη της ανάγκης αυτής και η αποκατάσταση της αλήθειας έγινε πάλι μέσα από μια επανάληψη. Η Επανάληψη σημαίνει πάντοτε αλήθεια. Γιατί όμως ψάχνουμε τη βεβαιότητα στην αλήθεια, θα μπορούσε κανείς να διερωτηθεί. Διότι αναζητούμε αιτιολόγηση. Γιατί χρειαζόμαστε χρόνο. Αυτός ο χρόνος που μεσολαβεί που είναι ο χρόνος της αναμονής, μας οδηγεί στη βεβαιότητα και ωσότου περάσει αυτός είμαστε στην αβεβαιότητα.
Της Μαρίας Σ. Άνθη
«Η επανάληψη… Το άνοιγμα των πυλών»
Εκδόσεις Δεσμός. Αθήνα 2013
