Υπάρχει Πυρήνας Ταχύτερος του Φωτός

Μια από τις θεμελιώδεις συμπαντικές υπάρξεις είναι και ένας πυρήνας που αναπτύσσει ταχύτητα ανώτερη του φωτός. Είναι ανώτερη στο πολλαπλάσιο. Έχει άρρητο αριθμό και λειτουργεί πολλαπλασιαστικά και βελτιούμενα κατά την ανέλιξη την οποία υποβοηθά. Όπως λειτουργούν τα πολύεδρα ή τα εξάγωνα ή τα τρίγωνα ή τα τετράγωνα, ή πεντάγωνα και υπάρχει αλληλεπίδραση πάνω στις κουκίδες – πυρήνες, μεταξύ των ευθειών των περασμάτων αυτών, χρειάζεται ενός είδους «καύσιμο», όπου τα επιταχύνει. Είναι το ηλιακό καύσιμο, η ηλιακή ενέργεια. Εδώ το φως έχει τη μεγαλύτερη ταχύτητα πάνω από το φράγμα του. Πώς αποτυπώνεται όμως αυτό το φράγμα ή το φράγμα του ήχου είναι αυτό που βρίσκεται πάνω από το Μεγάλο Μέσον του Διαστήματος, που ξεπερνούν οι τιμές τα συνηθισμένα όρια. Εκεί η ταχύτητα είναι πέντε φορές υψηλότερη διότι τα διαστήματα είναι στον αριθμό δέκα με αριθμητικό μέσο το πέντε. Στη λειτουργία των σχημάτων αυτών των γεωμετρικών, προκειμένου να έχουμε ανέλιξη, και να την πετύχουμε, ο έλικας είναι εκείνος που αναπτύσσει αυτόν τον μηχανισμό. Εκεί κάθεται πυρήνας ταχύτερος του φωτός κι έχει αντιβαρύτητα. Αλλού δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Τα άτομα αυτού του ισχυρού πυρήνα από τα βάθη του ωκεανού του σύμπαντος έχουν ισχυρό πυρήνα πάνω από το φράγμα και το ίδιο ισχυρό κάτω από το φράγμα όμως λόγω της βαρύτητας η ταχύτητα όχι για να υπάρξει αλλά για να εργαστεί παρουσιάζει μια βραδύτητα όσον αφορά τις αλχημικές ιδιότητες. Δηλαδή κάποιες μεταβολές στην ύλη γίνονται πιο αργά διότι έτσι συμβαίνει στο φυσικό πεδίο.

Πάνω από το φράγμα η ταχύτητα αυξάνεται συνεχώς βελτιούμενη. Όταν ταξιδεύει το σχήμα στην έλικα, που περιστρέφεται μεταφέρει άτομα ισχυροτάτων πεδίων από και προς τη γη. Το ταχύτερο από όλα τα φώτα κάθεται εκεί πάνω, έχει το δικαίωμα να ταξιδεύει πέντε φορές ταχύτερα από το γήινο φως και να επανεμφανίζεται σε χρόνο που εκείνο θέλει, διότι γνωρίζει τη θέση του και που ακριβώς βρίσκεται. Μπορεί άτομα των ισχυρών και δυνατών πεδίων να είναι αλλού και εδώ ταυτόχρονα. Συνήθως αυτά τα ονομάζουμε ενέργειες γιατί έχουν θερμότητα και έτσι γίνεται με όλα όσα μας δίνουν φως. Όπως λ.χ ηλιακή ενέργεια.

Εδώ όμως πρόκειται για την ταχύτητα του φωτός που μεταφέρει που έχει μηχανισμό έλικα και μεταφέρει ενέργεια. Το φως μεταφέρει αυτό που θα πάρει τη θέση του, ως πυρήνας νέος. Αυτός ο νέος πυρήνας είναι ταχύτερος από τον πυρήνα του φωτός. Έχει γεωμετρία πολύεδρου δεκάεδρου δωδεκάεδρου, αναλόγως κάθε φορά που βρίσκεται. Πρόκειται για ισχυρότατη γεωμετρία από τα βάθη των βαθύτερων τόπων στο σύμπαν. Αυτό βρίσκεται και μέσα στον ανθρώπινο νου ο οποίος σε κλάσματα δευτερολέπτου πάει στη σελήνη ή κάπου που δεν μπορεί να πάει κανείς. Εκεί στα βαθύτερα βάθη στο σύμπαν είναι το άβατον το οποίο βρίσκεται και αυτό μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Αυτά τα δύο σημεία φωτίζονται από αυτόν το πυρήνα γιατί αυτά μπορούν και τον συλλαμβάνουν, ο νους και το άβατον. Το πολύεδρο αυτή τη σημασία έχει, η σύλληψη να είναι πολλαπλή. Σε έναν άνθρωπο και μεταξύ των άλλων που είναι οι πυρήνες τα κέντρα, ώστε να λειτουργεί αυτό το σχήμα ισόβαθμα, ισάξια και κανονικά χωρίς ελλείψεις. Αυτός ο πυρήνας που είναι φως μπαίνει στο φυσικό πεδίο και δεν επιβραδύνεται λειτουργεί, αυτόνομα, αυτεξούσια και αναλλοίωτα. Χωρίς φθορά και χωρίς να μεταλλαχθεί καθόλου. Είναι ο πυρήνας που αλλάζει τις πιθανότητες. Αλλάζει δισεκατομμύρια των δισεκατομμυρίων πιθανότητες. Αυτά αλλάζουν με την εμφάνισή τους τα ισχυρά πεδία, απλές πιθανότητες τις φυλακίζουν. Είναι ικανά να λύσουν τα μεγάλα προβλήματα πάνω σε ότι επιβραδυνόταν.

Όσον αφορά την Ανέλιξη μέσα στη μεγάλη ταχύτητα λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο πάντα. Όσο ανεβαίνει πολλαπλασιάζεται λόγω του Έλικα. Ο Αρχιμήδης στο Δοσίθεο, εξηγεί Περί Ελίκων τα εξής: «Εάν επίσης η ευθεία που περιστρέφεται μαζί με το σημείο που κινείται επ’ αυτής ολοκληρώσει περισσότερες περιστροφές και αποκατασταθεί στην αρχική της θέση, λέω ότι η επιφάνεια που προστίθεται από την έλικα κατά την τρίτη περιστροφή είναι διπλάσια από την επιφάνεια που προστίθεται κατά την δεύτερη, ότι η επιφάνεια που προστίθεται κατά την τέταρτη περιστροφή τριπλάσια, κατά την πέμπτη τετραπλάσια και ούτω καθεξής, οι επιφάνειες που προστίθενται κατά τις επόμενες περιστροφές θα είναι πολλαπλάσια, κατά τη σειρά των αριθμών, της επιφάνειας που προστέθηκε κατά τη δεύτερη περιστροφή, ενώ η επιφάνεια που προέκυψε κατά την πρώτη περιστροφή είναι το ένα έκτο της επιφάνειας που προστέθηκε κατά τη δεύτερη περιστροφή». (Αρχιμήδης, 2001, σελ. 271)

Όλα αυτά είναι ισχυρά πεδία έρχονται από τα άκρα και τα έσχατα σύμπαντα εκεί που οι διαφορές είναι αναλόγως αντίστροφες και ίσες μεταξύ τους, μιλάμε πάντα για άβατα πεδία που κι εκεί υπάρχει πάλι το σχήμα της έλικας.

Στα αβατα πεδία, στα άκρα να θυμάσαι ότι θα συναντήσεις ότι πιο ισχυρό, κι αν δεν προσέξεις θα αποβεί μοιραίο. Χρειάζεσαι ειδικές ψυχικές δυνάμεις γιατί ψάχνεις για το αδύνατον που τελικά το βρίσκεις. Στα άβατα πεδία στο κενό, που το λένε έτσι γατί υπάρχει κάτι που δεν το ξέρεις και δεν έχεις τη δυνατότητα να το μάθεις, τρομάζεις μόλις το βρεις, γιατί δεν ξέρεις τι είναι αυτό, έχεις μεγάλη αγωνία τι θα γίνει με αυτό που βρήκες. Είναι σαν τα αναπάντεχα της ζωής που δεν ξέρεις τι γίνεται τώρα και μετά το τώρα. Πάντως δεν θα ξέρεις στα άβατα πεδία τι βρήκες μέχρι αυτό να αποδειχθεί. Διότι όλα έχουν μια απόδειξη, αυτή βρίσκεται στο μέτρο του δυνατού σε όλα τα επίπεδα και στην ισοδυναμία των συμπαντικών γεωμετρικών σχημάτων εκεί όλα έχουν την απόδειξη. Είναι ιερά γεωμετρικά σχήματα αυτά και βρίσκονται πάντα εκεί. Αυτό είναι το μεγαλείο. Ιδίως όταν μπορέσεις να γνωρίζεις όλα αυτά και ταυτόχρονα μπορείς μέσα σου να πεις ή να δεις το ασαφές το ανερμήνευτο που δεν μπορεί απαραιτήτως να σημαίνει και κάτι, εκεί ακριβώς σε αυτό το σημείο να ξέρεις ότι έχεις βρει το τέλος σε αυτό το κάτι. Είναι η ολοκλήρωση σε αυτό το μεγαλείο.

  της Μαρίας Σ. Άνθη
Απόσπασμα από το κεφ. 7 του Βιβλίου
«Ως δια μαγείας και… κατά γράμμα».
Ηλεκτρονική έκδοση 2013