Το σύμπαν είναι κλειδωμένο !

Είναι κλειδωμένο σε σχήμα κυκλικό μέσα στις παλινδρομικές κινήσεις. Από το παρόν πάμε στο μέλλον και από το μέλλον πάμε στο παρελθόν που το νομίζουμε για μέλλον. Η επανάληψη είναι σε χρόνο εξακολουθητικό μέλλοντα.

Μου έκανε εντύπωση στα μαθηματικά η παραγώγιση μιας εξίσωσης στα ακρότατα όπου για να τα βρούμε ξαναπαραγωγίζουμε την αρχική εξίσωση. Κι όταν βρω του (χι ένα) τα ακρότατα που είναι π.χ. κάποιος αριθμός μεγαλύτερος του μηδενός, δεν βρίσκω το τοπικό μέγιστο, αλλά μεταφράζεται σε τοπικό ελάχιστο. Αυτό που λύνεται με τόση ακρίβεια μου θύμισε τη παλινδρομική κίνηση στην επανάληψη, που όταν φθάσουμε στα άκρα έχουμε μεταβολή δηλαδή, αν και είναι στο μέγιστο η ψυχή και η ζωή, στο τέλος έχουμε την επαναφορά στη ζωή από το ελάχιστο από τη βρεφική ηλικία. Γι’ αυτό, ένα βρέφος δεν είναι πάντοτε μικρότερο από εμάς ή τους γονείς του, διότι μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερο.

Οι γονείς μπορεί να είναι νέες ψυχές και το παιδί πολύ παλαιότερη ψυχή, μάλιστα, τόσο παλαιότερη που οι γονείς πολλές φορές να είναι νεογνά μπροστά του. Τότε στο φυσικό και νοητικό πεδίο, το παιδί διορθώνει τους γονείς σε απλά και πολλά θέματα της καθημερινότητας ή κάνει κάτι πριν από αυτούς και καλύτερα ή οι συνισταμένες που αναπτύσσονται στο περιβάλλον του το ωθούν από μικρό να βρει το δρόμο του. Τότε, βλέπουμε π.χ. ότι διαπρέπει στον αθλητισμό, διότι αυτό ή κάτι παρεμφερές έκανε στη παλινδρομική κίνηση και τώρα στην επανάληψη θα το τελειοποιήσει.

Πολλά έχουν ακουστεί για παιδιά χαρισματικά όπως τα παιδιά του 1983. Είναι πιο μπροστά από τα άλλα και όλα μαζί συλλογικά σπρώχνουν καλύτερης ποιότητας ενέργεια προς τα πάνω, την ώρα που η συχνότητα στο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της γης είναι πιο ανεβασμένη. Είχε συμβεί και παλαιότερα αυτό στη γη, δεν είναι καινούργιο. Όλοι κατά καιρούς έχουμε συναντήσει ανθρώπους και είχαμε κάνει την εξής κριτική «αυτός δεν είπε ποτέ κακό λόγο για κανέναν παρόλο που ήξερε γύρω του τι γινόταν». Όπου το παρατηρήσαμε αυτό ήταν γιατί η πλήρης και ολοκληρωμένη ψυχή δεν ασχολείται με ανθρώπινες μικρότητες.

Γιατί το θετικό φορτίο κατά έναν τρόπο εξόρκιζε το αρνητικό πεδίο. Γιατί ήταν η αντίσταση και η μόνωση για να μην περάσουν άλλα ρεύματα. Επειδή αυτός ο άνθρωπος βρισκόταν σε αυτό το σημείο βοηθούσε με τη δύναμη του νου του, άλλους και τους επηρέαζε μέσω του πολικού του συστήματος. Τώρα αυτοί είναι περισσότεροι και δυνατότεροι και θωρακίζουν το πλανήτη από αρνητική μεταβολή, είναι κάτι σαν τους στρατιώτες του!!!

Με αποτέλεσμα όλα να αναπτύσσουν μια δυναμική πολύ προηγμένη με πολύ αυξημένη ταχύτητα. Η προνόηση που αναφερθήκαμε πιο πάνω (στο επί 3), βασίζεται στην ταχύτητα, διότι οι οντότητες εκτός πλανητικού πεδίου με την ταχύτητα και μάλιστα μεγαλύτερη του φωτός τρέχουν, για να πάνε από το ένα μέρος στο άλλο, δεν μιλάμε για μια απλή μεταφορά από πλανήτη σε πλανήτη αλλά για αποστάσεις ετών φωτός μακριά μας. Τα δικά μας διαστημόπλοια θέλουν 500 χρόνια για να τις φθάσουν. Η παρουσία μιας δύναμης αποκόπτει κάτι που πάει να γίνει. Η παρουσία του ταχύτερου προστατεύει τους άλλους.

  Γράφει η Μαρία Σ. Άνθη
Η επανάληψη… Το άνοιγμα των πυλών