Το μόριο έχει συνειδητότητα και έμφυτους στόχους

Συνέντευξη με τον Δρ. Φυσικών Επιστημών, Κωνσταντίνο Τομόπουλο

Δεν μπορεί να εννοηθεί το σύμπαν, το κβάντουμ και όλα αυτά που αναφέρουμε, αν δεν υπάρχει μια βασική πηγή ενέργειας και μια βασική συνειδητότητα. Η συνειδητότητα δεν είναι όπως είναι η ενέργεια. Η ενέργεια μοιράζεται, ενώ η συνειδητότητα μερίζεται. Η διαφορά μεταξύ ενέργειας και συνειδητότητας είναι η διαφορά του διαιρώ και μερίζω, που σημαίνει ότι όταν διαιρώ από μια μονάδα έχω κάνει πέντε μονάδες, ενώ όταν μερίζω έχω μεν πέντε, αλλά δεν είναι ξεχωριστές, είναι υποχρεωτικά μέσα στο σύστημα.

Κύριε Τομόπουλε, το μόριο έχει ψυχή;

Κανείς δεν δέχεται ότι το μόριο έχει ψυχή, όπως έχει το άτομο. Εντούτοις, όμως, έχει συνειδητότητα και έχει έμφυτους στόχους να σιγουρέψει την ενέργεια την οποία πήρε από τη φύση όταν γεννήθηκε, να την αυξήσει ή τουλάχιστον να τη σταθεροποιήσει. Είναι το ίδιο με αυτό που κανείς επιχειρηματίας, ο οποίος έχει στόχο να κάνει μια καλύτερη επένδυση των χρημάτων του, και αν δεν είναι η καλύτερη, να μετέχει σε μια δουλειά πιο σίγουρα.

Στη ζωή σας έχετε κάνει πολλά πειράματα ως χημικός. Στο βιβλίο σας κάνετε αναφορά για το σπειροειδές σχήμα των κρυστάλλων. Τι είναι αυτό το φαινόμενο. Είχε γίνει ξανά αναφορά σε αυτό το θέμα από άλλους χημικούς, ήταν γνωστό;

Όχι, δεν είχε γίνει πιο πριν καμία αναφορά. Αυτή η ανακάλυψη ήταν αποτέλεσμα συνεργασίας πολλών ατόμων. Είναι αποτέλεσμα της ύπαρξης μιας θείας οικονομίας.

Μήπως σαν θεία οικονομία εννοείτε τη σπείρα;

Εξοικονόμηση ενέργειας είναι η σπείρα η οποία εμφανίζεται στα πολύπλοκα συστήματα. Η θεία οικονομία αρχίζει από τα άτομα και τα μόρια και καταλήγει σε συστήματα του σύμπαντος κόσμου. Όταν έχουν πολυπλοκότερους οργανισμούς, τότε έχουμε πλέον συμβίωση. Π.χ. οι μέλισσες έχουν συλλογική συνείδηση. Τα συστήματα είναι ο τρόπος με τον οποίο συνδέονται οντότητες όλων των ειδών. Τα κύτταρα δημιουργούν έναν οργανισμό, αλλά το κάθε κύτταρο έχει τη δική του οντότητα, τη δική του ταυτότητα, και ακολουθεί τα δικά του συμφέροντα τα οποία είναι προδιαγεγραμμένα στη ζωή και εκτελούν τα συμφέροντα του οργανισμού, πηγαίνουν προς την κατεύθυνση να κάνουν πλεόνασμα ενέργειας και όχι απώλεια.

Αυτό πιστεύετε ότι συμβαίνει για την εξοικονόμηση ενέργειας μέσα στα συστήματα;

Έτσι εξηγείται ότι όταν είσαι μόνος έχεις πολύ σοβαρότερο πρόβλημα διατήρησης της ενέργειας από όσο έχεις αν είσαι σε μια ομάδα. Όλος ο οργανισμός έχει μια κατανάλωση ενέργειας. Πρέπει να πάρει αέρα για να αναπνεύσει, επομένως έχουμε ένα σύστημα με άλλα υποσυστήματα το οποίο έχει τη δική του συνείδηση αλλά μετέχει και στη συνείδηση του μεγαλυτέρου συστήματος. Και όλα αυτά, οι συνειδητότητες αυτές, έχουν κοινό παρανομαστή: το Θεό.

Εσείς αναζητήσατε την ανθρώπινη ταυτότητα διότι ανακαλύψατε τη Θεία οικονομία, την οποία ονομάσατε Θεό;

Ακριβώς.

Αυτά που λέτε είναι αποτέλεσμα μιας ολόκληρης ζωής να υποθέσουμε;

Σαράντα χρόνια πριν τα είχα ανακαλύψει αυτά. Μου είχαν δημιουργήσει ερωτήματα το πώς και γιατί.

Θεωρείτε ότι η ενέργεια λειτουργεί με τάξη;

Για να υπάρξει ενέργεια πρέπει να εκδηλώνονται οι ενέργειες προς το συμφέρον με τάξη. Και κάπου πρέπει να υπάρχει λιτότητα. Δηλαδή, πρέπει κάποιος να το ξέρει αυτό. Όλα τα σύμπαντα τα οποία υπάρχουν στον κόσμο αυτή τη στιγμή έχουν κάποιο κοινό παρανομαστή. Δεν υπάρχει κανένα ανεξάρτητο.

Είπατε προηγουμένως πως αυτό πρέπει κάποιος να το ξέρει. Είναι η γνώση του τι γίνεται;

Είναι η γνώση του τι συμβαίνει κι ονομάζεται πληροφορία. Αυτό είναι που λέμε πληροφορία και πληροφορική επιστήμη. Δηλαδή, τα πράγματα έχουν σχέσεις μεταξύ τους οντολογικές αφού ανήκουν σε έναν οργανισμό, αλλά το καθένα από αυτά μπορείς να το πάρεις ξεχωριστά και να το βάλεις σε ένα κατάλληλο περιβάλλον και να αρχίσει να πολλαπλασιάζεται και να ζει χωρίς να έχει πλέον ανάγκη από τον οργανισμό αυτό.

Μας βάλατε καινούργια έννοια τώρα, την πληροφορική. Πιο πριν μας μιλήσατε για την επιχείρηση. Πιο πριν για τα μόρια και τα άτομα. Τι είναι εκείνο που συνδέει όλα αυτά;

Η συνειδητότητα.

Άρα η συνειδητότητα είναι μια αρχή;

Είναι μια πραγματικότητα

Είναι η αρχή ή μια από τις αρχές αυτή η πραγματικότητα;

Είναι η αρχή του παντός.

Επομένως η αρχή τού παντός είναι η συνειδητότητα;

Ναι. Δηλαδή ο Θεός. Όταν λέμε υπήρχε ο Θεός, εννοούμε ότι υπήρχε μια ενσυνείδητη οντότητα η οποία ενεργοποίησε την εν δυνάμει υπάρχουσα ύλη. Αυτή είναι η διαφοροποιημένη προϋπάρχουσα ενέργεια. Διότι η ενέργεια μπορεί να γίνει και ύλη. Μπορεί να γίνει και φως και ύλη η ενέργεια. Η ακτινοβολία, επομένως, και η ύλη, είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Εάν θα παραμείνει ύλη ή εάν θα παραμείνει ενέργεια, εξαρτάται από τη συνειδητότητα του φορέα που έχει όλα αυτά τα πράγματα δικά του. Δηλαδή από εκείνον που είναι κύριος της ενέργειας και της συνειδητότητας. Αυτός είναι ο Θεός.

Κύριε Τομόπουλε, από τι αποτελείται ο Θεός;

Ο Θεός αποτελείται από ενέργεια και συνειδητότητα.

Η συνειδητότητα. Αυτή, η αρχή του παντός, θα κρίνει τις συμπεριφορές της ενέργειας μέσα στη χημεία η οποία μπορεί κάποια στιγμή να εμφανισθεί ως φως και κάποια στιγμή ως ύλη;

Ακριβώς. Όταν έχεις ενέργεια και έχεις και συνειδητότητα τότε έχεις τη δυνατότητα της επιλογής των συμμετοχών και τη δημιουργία της συμμετοχής σε συστήματα. Υπάρχουν συστήματα πάνω σε ένα σύστημα που χαρακτηρίζεται από μια ομάδα οντοτήτων η οποία από τη φύση της και από τη φύση τους και από τις ιδιότητες από τις οποίες έχουν, μπορούν να δημιουργήσουν μια ομάδα που όλοι οι συμμετέχοντες θα αισθάνονται ασφαλέστεροι. Για πιο σίγουρα και πιο αποτελεσματικά. Έτσι, δεν θα κινδυνεύουν να χάσουν την ενέργειά τους.

Τα κβάντα και οι κβαντώσεις εξαρτώνται και αυτές από τη συνειδητότητα;

Βεβαίως, διότι αν αυτό το κβάντουμ έχει ταυτότητα υπάρξεως, για να υπάρξει πρέπει να έχει συνειδητότητα και ενέργεια. Ενέργεια από την πηγή της ενεργείας που είναι ο Θεός. Και ως εκ τούτου δεν μπορεί να εννοηθεί το σύμπαν, το κβάντουμ και όλα αυτά που αναφέραμε αν δεν υπάρχει μια βασική πηγή ενέργειας και μια βασική συνειδητότητα. Η συνειδητότητα δεν είναι όπως είναι η ενέργεια. Η ενέργεια μοιράζεται, ενώ η συνειδητότητα μερίζεται.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενέργειας και συνειδητότητας;

Η διαφορά του διαιρώ και μερίζω είναι ότι όταν διαιρώ από μια μονάδα έχω κάνει πέντε μονάδες, ενώ όταν μερίζω έχω πέντε, αλλά δεν είναι ξεχωριστές μονάδες, είναι υποχρεωτικά μέσα στο σύστημα.

Μαρία Σ. Άνθη Δημοσιογράφος – Συγγραφέας
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ – Ο ΑΙΘΕΡΑΣ ΘΕΟΣ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ. ΑΘΗΝΑ 2015.
ISBN: 978-960-597-025-3.