Τι σημαίνει αυτονομία συστήματος
(Η συνέχεια από τη συνέντευξη «Ο χρόνος που βιώνουμε», με τον Κων. Τομόπουλο)
Κύριε Τομόπουλε, σε ένα βιβλίο που έχετε γράψει δίνετε μια πληροφορία για την αυτονομία του συστήματος. Τι σημαίνει αυτό;
Η πληροφορία αυτή δεν είναι αυτόνομη, αλλά εξαρτάται από το σύστημα της υλικής υποστάσεως που υπάρχει γύρω της, η γνώση στην τεχνολογία κ.λπ.
Το βιβλίο σας θεωρείτε ότι είναι αποθηκευμένο μέσα στο σύστημα;
Είναι αποθηκευμένο μέσα στο σύστημα ηλεκτρονικά, αλλά εκτός αυτού, είναι και στο σύμπαν.
Πώς είναι αποθηκευμένο στο σύμπαν μπορείτε να μας εξηγήσετε;
Μα από εκεί το πήραμε. Ό,τι είναι μέσα στον εγκέφαλό μας δεν αφορά μόνο εμάς, αφορά ολόκληρο το σύμπαν, διότι κάθε εγκέφαλος δεν είναι αυτόνομος, εξαρτάται από το υπόλοιπο σύμπαν. Δηλαδή αυτό που έχω διαβάσει εγώ με επηρεάζει, αλλά και αυτό που δεν έχω διαβάσει αλλά υπάρχει, με επηρεάζει. Αυτή τη στιγμή έχουμε μια δυναμική εξέλιξη του σύμπαντος η οποία δεν έχει πραγματοποιηθεί και κάποια στιγμή μπορεί να πραγματοποιηθεί.
Εμείς, λοιπόν, έχουμε ένα αποθηκευμένο αρχείο το οποίο μπορεί να ανήκει στην Ελλάδα, όπως μπορεί να ανήκουν και άλλα πονήματα ή ανακαλύψεις ή άλλα αρχεία επιστημονικά. Αυτά ανήκουν στην Ελλάδα και όπως μας λέτε είναι πληροφορίες οι οποίες μπορεί στη συνέχεια να έγιναν βιβλία. Αυτές πώς αυτονομούνται και τι εννοείτε εσείς αυτονόμηση της πληροφορίας; Μπορείτε να μας το κάνετε λίγο πιο κατανοητό;
Αυτονόμηση πληροφορίας εννοώ ότι μια πληροφορία η οποία είναι δομημένη βάσει ενός εγκεφάλου δεν μπορεί να χωρίσει, διότι ο εγκέφαλος αυτός δεν ανήκει μόνο στο άτομο που τον έχει τον εγκέφαλο, αλλά είναι ένα συμπαντικό αγαθό. Αυτό το συμπαντικό αγαθό μπορούμε να το παρομοιάσουμε με ένα πνευματικό ωάριο, το οποίο μπορεί να επαναλάβει τον εαυτό του ή και να φτιάξει παρόμοια συστήματα χωρίς να χρειάζεται τίποτα, παρά μόνο ενέργεια από κάποιον. Την έξωθεν ενέργεια. Αυτή η ενέργεια είναι η προσωπική ενέργεια ενός εγκεφάλου. Εάν κάποιος εγκέφαλος μπορέσει και πιάσει κάποια από αυτά τα πράγματα και το βάλει στο δικό του αρχείο, από εκεί και πέρα παύει να είναι πλέον μια προσωπική υπόθεση εκείνου που το σκέφτηκε, αλλά γίνεται αντικείμενο ολόκληρης της ανθρωπότητας. Αυτό συμβαίνει κάθε μέρα.
Εννοείτε ότι ένα βιβλίο ή ένα εγχειρίδιο, μπορεί κάποιος να το τυπώσει και να το έχουν όλοι.
Ακριβώς. Αν όλα αυτά μαζί έχουν συνειδητότητα, μπορεί να γίνει συλλογική συνειδητότητα και να έχουμε μια επανάσταση των πνευματικών αυτών συστημάτων. Δηλαδή δέκα, είκοσι χιλιάδες άνθρωποι που έχουν στο μυαλό τους κάποια
θέματα, μπορεί κάποια στιγμή να αποφύγουν μία συλλογική υπόσταση ή κάποια δυνατή επιθυμία κάποιου ανθρώπου που μπορεί να έχει πρόσβαση σε όλα αυτά. Αυτά μπορεί να γίνουν και για το καλό και για το κακό της ανθρωπότητας. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε και αυτό το κείμενο που έχουμε εμείς, μπορεί να το πάρουν και άλλες δέκα οργανώσεις οι οποίες έχουν τους κατάλληλους δέκτες, να διαβάζουν και τις σκέψεις μας και τις γνώσεις μας.
Μας είπατε ότι η γνώση υπάρχει και κάποια στιγμή αυτονομείται. Πώς ακριβώς γίνεται αυτό;
Αυτό γίνεται όταν ένας εγκέφαλος θέλει τη αυτή γνώση να τη χρησιμοποιήσει όχι μόνο για τον εαυτό του, αλλά για ένα γενικότερο σκοπό.
Πριν τη χρησιμοποιήσει για τον εαυτό του ή για ένα γενικότερο σκοπό, η γνώση σε τι κατάσταση βρίσκεται; Είναι μη αυτονομημένη;
Όχι, η γνώση αυτή έχει υποκειμενικότητα, δηλαδή υπάρχει. Από την ώρα που εμείς αποκτήσαμε τη γνώση, κάποια πράγματα στο σύμπαν έχουν αλλάξει. Αυτά τα αλλαγμένα πράγματα στο σύμπαν μπορεί να αυτονομηθούν ή να αποκτήσουν συλλογική συνείδηση και να μην ελέγχεται η ανθρώπινη συμπεριφορά από τα κράτη, αλλά να ελέγχεται από την αυτονομημένη γνώση η οποία έχει πάρει στην ουσία τη θεϊκή της μορφή. Η αυτονομημένη γνώση δεν είναι αυτονομημένη από το Θεό, είναι μέσα στο Θεό. Ειδικά ο Εμπεδοκλής πίστευε ότι ο Δίας είναι τρισυπόστατος. Είναι Ζεύς, που σημαίνει ενότητα σε όλα. Δίας που σημαίνει διαίρεση αλλά με την έννοια του μερισμού και είναι και ανθρωπόμορφος. Ο Δίας είναι άνθρωπος. Ουσιαστικά προκατέλαβε το Χριστιανισμό ο Εμπεδοκλής και γι’ αυτό το λόγο αυτή η έννοια δεν υπάρχει στο υποσυνείδητο των Εβραίων και όλων των άλλων θρησκειών, παρά μόνο στην ορθοδοξία και στο ελληνικό υποσυνείδητο. Διότι αυτό το υποσυνείδητο είναι ένα είδος κέντρου συντονισμού. Όταν βρεθούν πολλά από αυτά μαζί, μπορούν να δημιουργήσουν μια καινούργια κατάσταση για την ανθρωπότητα.
Μαρία Σ. Άνθη Δημοσιογράφος – Συγγραφέας
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ – Ο ΑΙΘΕΡΑΣ ΘΕΟΣ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ. ΑΘΗΝΑ 2015.
