Μαρία Ευθυμίου: Πρέπει να ξαναανακαλύψουμε τον τροχό….
ΕΡ. Από το οικογενειακό σας περιβάλλον ποιες επιρροές επέδρασαν στην σταδιοδρομία σας ως εκπαιδευτικός;
ΑΠ. Στην οικογένειά μου υπάρχει παράδοση ενασχόλησης με το έργο της εκπαίδευσης. Συνολικά, περισσότερα από είκοσι άτομα του ευρύτερου συγγενικού μου περιβάλλοντος ασχολήθηκαν επαγγελματικά με την εκπαίδευση -ανάμεσά τους και ο παππούς μου (στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ού αι.) η μητέρα μου και ο αδελφός μου.
Αν όχι συνειδητά, οπωσδήποτε ασυνείδητα, το οικογενειακό αυτό κλίμα θα πρέπει να με έχει επηρεάσει. Και ευτυχώς, γιατί αγαπώ πολύ την δουλειά μου.
ΕΡ. Τι σημαίνουν για σας οι έννοιες “εκπαιδευτικός”, “δάσκαλος”, “μαθητής”;
ΑΠ. Η ελληνική κοινωνία, πριν από τριανταπέντε περίπου χρόνια, αποφάσισε πως το εκπαιδευτικό σύστημα έπρεπε να γίνει “μοντέρνο” και “δημοκρατικό” καθώς είχε τότε κριθεί -με τα δήθεν “αριστερά” κριτήρια της μεταπολίτευσης- πως το μέχρι τότε αυστηρό, εντατικό και απαιτητικό σύστημα της ελληνικής Δημόσιας Εκπαίδευσης ήταν “παρωχημένο”, “αντιδημοκρατικό” και “ταξικό”. Τελικά, το σύστημα που υιοθετήθηκε οδήγησε τα πράγματα προς το ευκολότερο, το χαλαρό, το επιπόλαιο και το φυγόπονο, με ορατά δεινά αποτελέσματα που έχουν υπονομεύσει την κοινωνία στο σύνολό της.
ΕΡ. Υπάρχουν πιθανότητες βελτίωσης του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας μας; Και ποια είναι η διαδικασία;
ΑΠ. Η ανατροπή του κακού θα πρέπει, ανάμεσα σε πολλά άλλα, να περιλαμβάνει: την αύξηση των ωρών διδασκαλίας και της απαιτητικότητας τόσο στην Πρωτοβάθμια όσο και στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση / την κατάργηση των Δεκαπενταμελών Μαθητικών Συμβουλίων που, με τον τρόπο που λειτούργησαν, διέφθειραν και αποθηρίωσαν γενεές υπονομεύοντας συστηματικά την λειτουργία των σχολείων τα οποία και έχουν μετατραπεί σε χώρους “επαναστατικών” δήθεν δράσεων και παραδοσιακών καταλήψεων – με μόνον στόχο να μην γίνονται μαθήματα και “να περνάμε καλά”/ να γίνονται τακτικές εξετάσεις κατά την διάρκεια και το τέλος της κάθε χρονιάς και οι μη επαρκώς αποδίδοντες να επαναλαμβάνουν την χρονιά ή να μένουν μεταξεταστέοι -ιδιαιτέρως στο επίπεδο της Δευτεροβάθμιας και, με ιδιαίτερη έμφαση, στο Λύκειο/ τα μαθήματα να γίνουν λιγότερα, αλλά να διδάσκονται σε βάθος και με συνεχείς επαναλήψεις εμπέδωσης/ τα Δημόσια Πρότυπα Σχολεία να επαναλειτουργήσουν ως σχολεία αρίστων.
Πράγματα απλά. Γιατί, εκεί που φτάσαμε, πρέπει να ξαναανακαλύψουμε τον τροχό….
Αφήστε δε που η Παιδεία δεν κατακτάται μόνον από το όποιο εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά κυρίως από τα μαθήματα ζωής, νοοτροπιών και ήθους που δίνει η οικογένεια και η ευρύτερη κοινωνία. Και είναι εδώ, επίσης, που έχουμε αποτύχει παταγωδώς.. διαβάστε περισσότερα εδώ
