Πάνω από το φράγμα η Ζεύξη δυνάμεων

Πάνω από το φράγμα η Ζεύξη δυνάμεων
Spread the love

nasa_ev_lacertae_250408

Το άβατο μπορεί να είναι ο ιχνηλάτης σε εβένινα και απάτητα μέρη του μυαλού μας, όμως φωτογραφίζει κάτι που είναι στο πέρας και πιο πέρα από εκεί όπως και το προγήϊνο στοιχείο που όλοι κουβαλάμε στην ουσία μας. Τα μέρη των συμπαντικών τοπίων, όπου ο ανθρώπινος νους δεν χωράει ούτε φαντάζεται ούτε υπολογίζει διότι μιλάμε για μυριάδων ετών αποστάσεις. Αυτά τα μέρη μπορούμε να τα δούμε όταν πέρα από το φράγμα, στην ονειρώδη φαντασία βρεθούμε στη μέθεξη, όχι όμως για κάποιες στιγμές αλλά συνεχώς.

Το πιο απαραίτητο στοιχείο στο άβατο είναι η συνεχής μέθεξη. Σε αυτό το συνεχές που είναι τόσο αναγκαίο, υπάρχει πολύ αγάπη για το συνάνθρωπό μας και εκπληκτικότητα που αναβλύζει από τις αρετές του λογικού σύμπαντος. Αυτός ο λόγος δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς τη ζεύξη δυνάμεων που είναι πάνω από το φράγμα.

Άλλες ζεύξεις έχουμε και κάτω από το φράγμα. Και πιο κάτω στο φυσικό πεδίο. Γι’ αυτό το σύμπαν έχει στη μέση μια κλωστή καθέτως και οριζοντίως άλλες δυνάμεις και δημιουργούν ένα σχήμα σταυρού. Ζεύξεις δυνάμεων έχουμε διαπλανητικά δηλαδή δύο πλανήτες από πάγο και φωτιά να δημιουργήσουν νοητικά μια νέα δύναμη ή να εμφανισθεί μια νέα ζωή κάπου προερχόμενη από αυτούς τους δύο πλανήτες, αυτό λέγεται ένωση, ζεύξη δυνάμεων. Έχει συμβεί κάτι τέτοιο πάνω από το μεγάλο μέσο του διαστήματος ακριβώς πιο πάνω από το φράγμα.

butterflies111

Εκεί βρίσκονται δύο πλανήτες με ίδιο οριζόντιο άξονα. Στα άκρα του άξονα φιλοξενούνται και οι δύο, υπολογίζοντας πάντα την έκταση και όχι το ύψος. Έτσι υπολογίζουμε και το φράγμα, στην έκταση. Εκεί το επίπεδο λειτουργίας είναι στο τετράπλευρο, έχουμε την τέταρτη διάσταση και οι άξονες που λειτουργούν με το δυαδικό σύστημα υψώνονται στο τετράγωνο. Όλα σχεδόν υπολογίζονται έτσι, για να τα βρούμε από το δικό μας σύστημα. Ακριβώς στην έκταση και πάνω από τη ζεύξη αυτή, υπάρχουν άλλες δυνάμεις που πνευματοποιούνται εκεί ενσαρκώνεται το φως.

Εκεί έχουμε εξώθηση, προερχόμενη από τον ουράνιο θόλο και ακολουθώντας οριζόντια γραμμή και πάντα στην έκταση. Στη συνέχεια βλέπουμε το άπειρο. Ο θόλος είναι το κέντρο της αρχιτεκτονικής. Η ώθηση και η εξώθηση γεννά τη δημιουργία. Το κέντρο το άσπρο χρώμα είναι πνεύμα. Γι’ αυτό και στην αρχαιότητα και σήμερα, όλες οι δυνάμεις πνευματοποιούνται. Στην αρχαιότητα δεν είχαμε απλώς πνευματοποίηση όπως ποτάμια και ωκεανοί αλλά και θεοποίηση ακόμη οι αξίες όπως η υγεία, η δικαιοσύνη ήταν θεές. Όλες οι θεές και οι θεοί υπάρχουν νοητικά άρα και ως πνεύματα φωτεινά με όλες τους τις λειτουργίες, ακόμη μέχρι σήμερα.

Λειτουργούν ακόμη σε παράλληλα σύμπαντα ενώ στη γη υπάρχουν σκυταλοδρόμοι για τη μεταλαμπάδευση της γνώσης και του φωτός που είναι κάτι το μυσταγωγικό. Ο ένας σκυταλοδρόμος διαδέχεται τον άλλον ανά τους αιώνες, χιλιάδες χρόνια τώρα, μέσω της ζεύξης δυνάμεων. Το φως συμβολίζεται στον παρθενώνα, με το άρμα του ήλιου, την άμαξα και τα άλογα.

Όλες οι δυνάμεις του φωτός, από κάθε σημείο της περιφέρειας ενός κύκλου, είναι δυνατές, θαυματουργές και μαγικές συγχρόνως. Έχουν σχήμα κυρτού κώνου, με τη κορυφή να αντλεί πηγή δύναμης από το κέντρο του ουράνιου θόλου, έτσι όλες οι δυνάμεις του φωτός, έχουν τον ίδιο πατέρα ή πηγή.

image003
Γράφει η Μαρία Σ. Άνθη
Η επανάληψη… Το άνοιγμα των πυλών

Emeis Magazine

Αφήστε μια απάντηση