Οι μεγάλες στιγμές δεν υπήρξαν ποτέ ιδανικές
Τα μεγάλα «σ΄αγαπώ» δεν ακούστηκαν ποτέ σε ιδανικές βραδιές.
Οι μεγάλοι πόθοι δεν έσβησαν ποτέ σε ιδανικά κρεβάτια.
Οι μεγάλες επιθυμίες δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ σε ιδανικές μέρες.
Οι μεγάλες προσδοκίες δεν γεννήθηκαν ποτέ σε ιδανικές εποχές.
Οι μεγάλες στιγμές δεν υπήρξαν ποτέ ιδανικές.
Το «μεγάλο» δεν είναι συνώνυμο του «ιδανικό» και
το «ιδανικό» δεν είναι συνώνυμο του «ανθρώπινο».
Ανθρώπινες είναι οι στιγμές όταν όλα έμοιαζαν εναντίον του ιδανικού.
Εκείνες που θέλησαν να φανερωθούν και να γίνουν μεγάλες υμνώντας την τελειότητα της ατέλειας τους.
Οι αλήθειες που ζήτησαν διέξοδο ακόμη και μια μέρα που όλα φαινόντουσαν ψεύτικα.
Τα «σ’ αγαπώ» που βγήκαν αβίαστα από το στόμα χωρίς να ζητήσουν ανταπόδοση.
Οι αγκαλιές του «αντίο» που έκλεισαν μέσα τους όλα τα λόγια που δεν βρήκαν ποτέ την ευκαιρία να γίνουν διάλογος.
Τα πεταχτά φιλιά που δόθηκαν σε αγαπημένα πρόσωπα χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένη αιτία.
Οι έρωτες που άρχισαν και τέλειωσαν πάνω σε ένα λάθος αλλά υπήρξαν οι πιο σωστοί.
Οι αγάπες που πρόσφεραν ό, τι είχαν με τον τρόπο που ήξεραν ως καλύτερο.
Οι υποσχέσεις που δόθηκαν σιωπηλά και τηρήθηκαν ευλαβικά.
Οι φόβοι που έκαναν πίσω όταν η τόλμη βγήκε μπροστά.
Οι δυσκολίες που παίδεψαν αλλά δίδαξαν και τα χαστούκια που αφύπνισαν.
Οι πληγές που πόνεσαν και ο πόνος που πλήγωσε.
Ανθρώπινες αδυναμίες που έγιναν ομορφότερες από κάθε ιδανικό στοιχείο.
Στιγμές που έμοιαζαν ατελείς πριν ο χρόνος αναδείξει το μεγαλείο τους.
Τι θα διάλεγες τελικά; Μια μικρή αλήθεια ή ένα μεγάλο ψέμα;
Ψήγματα ευτυχίας ή επίπλαστα φαίνεσθε σχέσεων χωρίς ουσία;
Έρωτες με ελαττώματα αλλά στο μαζί ή αψεγάδιαστους και εγωιστές, από εκείνους που είναι καταδικασμένοι να μένουν μόνοι;
Λόγια πλεγμένα με κορδέλες ιδανικές ή πράξεις γεμάτες αληθινά μπαλώματα;
Στιγμές που περίμεναν τις συνθήκες να γίνουν κατάλληλες ή στιγμές που βούτηξαν με πάθος ακόμη κι όταν ήξεραν πως μπορεί να κάνουν λάθος;
Το «μεγάλο» δεν είναι συνώνυμο του «ιδανικό» και
το «ιδανικό» δεν είναι συνώνυμο του «ανθρώπινο».
Οι μεγάλες στιγμές δεν υπήρξαν ποτέ ιδανικές, υπήρξαν ανθρώπινες, αληθινές και πάνω απ’ όλα δικές σου.
από την Ιωάννα Γκανέτσα
ΠΗΓΗ