Οι Επιλογές στη ζωή

Ο Καθένας μας είναι ελεύθερος να κάνει τις επιλογές του, για πρόσωπα και πράγματα που αφορούν πρώτα απ’ όλα στον ίδιο. Όταν βιώνει μια κατάσταση και καλείται να πάρει μία απόφαση, τις περισσότερες φορές ευθύνεται ο ίδιος και μόνο ο ίδιος για το αποτέλεσμα. Κάθε επιλογή, ακόμη και η μια και μοναδική που είχε, είναι η γενεσιουργός αιτία της επανάληψης. Η περιοδικότητα της επανάληψης μέσα από την οποία θα δει την αλήθεια για να φθάσει στη γνώση εξαρτάται από αυτή την ανθρώπινη δραστηριότητα που είναι η επιλογή.
Ακόμη και από το λάθος του, που κι αυτό είναι ανθρώπινη δραστηριότητα, εξαρτάται η περιοδικότητα των στοιχείων της επανάληψης. Κάθε άνθρωπος πάνω απ’ όλα έχει συνείδηση του ότι έχει συνείδηση, γνωρίζει πολύ καλά δηλαδή ότι ο ίδιος κινεί τα νήματα. Είτε μόνος του, είτε μαζί με άλλους. Μια σειρά επιλογών θα κρίνουν πάντοτε το αποτέλεσμα σε έναν ελεύθερο άνθρωπο και θα είναι τόσο ελεύθερος να επιλέξει, όσο θα του το επιτρέπουν οι καταστάσεις όπου βιώνει τη δεδομένη στιγμή.
Η απεριόριστη ελευθερία και ασυδοσία είναι δύο έννοιες σχεδόν ανύπαρκτες γι’ αυτόν. Η οικονομία της φύσης τού έχει δώσει τη δυνατότητα να έχει την αίσθηση της ηθικής και να μην περάσει στην υπερβολή. Μέσα από αυτές τις κάποιες σημαντικές του στιγμές, που για κάθε άνθρωπο είναι μεγάλες στιγμές, θα βιώσει κανείς το παρόν και το μέλλον. Θα γίνεται κατά κάποιο τρόπο η μετάβασή του από το παρόν στο μέλλον με όχημά του την επανάληψη και καύσιμο τη γνώση.
Μια συνεχής εκπαίδευση, του επιτρέπει να βλέπει το κοντινότερό του μέλλον, την επόμενή του μέρα, σε ένα μικρό διάστημα και όχι μακρινό. Όσο πιο πολλές γνώσεις θα έχει, τόσο θα μεγαλώνει αυτό το διάστημα και τόσο πιο πολλά θα γνωρίζει γι’ αυτό και θα επιβιώνει καλύτερα. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν μέσα τους ότι είναι χαμένοι μέσα σ’ αυτό το διάστημα.
Πολλοί μπορεί και να είναι. Δεν είναι τίποτε αυτό παρά μια δοκιμασία και έχει το ίδιο αίσθημα για όλους. Είναι το αίσθημα της φυγής. Όλοι θέλουν να φύγουν από αυτήν αλλά κανένας δεν μπορεί. Το μόνο που μπορεί κάποιος να κάνει είναι να μην φοβάται και να μην απελπίζεται. Στη μετάβαση παρατηρούμε τη παρεμβολή, δηλαδή μια κατάσταση που μπορεί να αλλάξει υπερβολικά και να την αντικρίσουμε ως μαγική, όμορφη έως και άσχημη και μετά να επαναφερθεί έτσι όπως την ζήσαμε αρχικά.
Παραδεχόμαστε ότι η ζωή είναι απρόβλεπτη και πραγματικά έτσι είναι για μας, βρίσκεται όμως μέσα στη συμβατότητα. Αντίθετα, στην ασυμβατότητα, η οποία εισέβαλε με την τροχιά της σε κάτι συμβατό και ύστερα έφυγε, ήταν κάτι το φυσιολογικό. Ένας άλλος νόμος με τη δική του ηθική αξία υπάρχει και συμβαδίζει με τη δική μας ηθική αξία, διαμορφώνοντας μία παράλληλη πραγματικότητα δίπλα μας. Εδώ ο νόμος έχει τη δική του συνειδητότητα και στηρίζεται στην ηθική, με μια άλλη κατεύθυνση και κριτήριο.
Ο νόμος που αποδίδει δικαιοσύνη στα ανθρώπινα είναι ηθικός και περιβάλλεται από ασυμβατότητα. Ένα μεγάλο γιατί θα απλώνεται συνεχώς μπροστά μας γιατί δεν γνωρίζουμε την ταυτότητά μας την ουσία μας και δεν γνωρίζουμε, πως ανταποκρίνεται η πηγή της παράλληλης πραγματικότητας στο μετά το φυσικό μας πεδίο σε εμάς τους ίδιους, σαν σώμα σαν ψυχή και πνεύμα. Οι συμπαντικοί νόμοι είναι ηθικοί και καθορίζουν τα ανθρώπινα. Είναι πάνω από εμάς γιατί είναι παλαιότεροι σε ηλικία από τον πλανήτη μας.
Στην ουσία, με τη παρεμβολή μπορεί κανείς να αναρωτηθεί τι είναι αυτό που βλέπουμε ή που νομίζουμε ότι συμμάχησε κι όλα ήρθαν με το μέρος το ανθρώπινο ή έτσι μας φάνηκε. Είναι κάτι που συμβαίνει μέσα στο φυσικό πεδίο και ορίζεται από κάτι άλλο και όχι από τον άνθρωπο. Είναι οι φυσικοί κανόνες ενός άλλου πεδίου που στο δικό μας κόσμο φαντάζει ως ανεξήγητο, ως θαύμα, ως κάτι που είναι αδιανόητο να συμβεί και το είδαμε να διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια μας και αναρωτιόμαστε πώς γίνεται. Οι φυσικοί κανόνες ενός άλλου πεδίου και φορτίου όπου ένας πεφωτισμένος άνθρωπος είναι διασυνδεδεμένος, παρεμβάλλονται μέσα στο δικό μας το γήινο πεδίο. Αυτό γίνεται.
Ας γυρίσουμε τώρα πίσω σε αυτό το νοητικό μας ταξίδι να θυμηθούμε μια επιλογή που είχαμε κάνει και να δούμε τι θέλαμε, τι πράξαμε, πως ζήσαμε, τι διαλέξαμε, τι αποφασίσαμε κι ας προσπαθήσουμε να δούμε τα απρόβλεπτα που ήλθαν και μας επισκέφθηκαν κι ας προσπαθήσουμε να προχωρήσουμε σε σύγκριση, αναθεώρηση και αυτοκριτική. Εκείνο στο οποίο θα καταλήξουμε και θα διαπιστώσουμε στη πορεία είναι ότι μια σειρά επιλογών που κάναμε με μεθοδικότητα και πάντοτε με το αίσθημα της αγάπης για γνώση, κάνει προσιτή τη ζωή και ιδιαίτερα ευχάριστη μελλοντικά.
Η ζωή μπορεί να γίνει ένα ευχάριστο όνειρο ανακούφισης, αρκεί κανείς να μπορεί να αυτοπροσδιορισθεί μέσα στο ίδιο του το γίγνεσθαι. Αν γυρίσει ο άνθρωπος λίγο πίσω, θα δει ότι ο ίδιος ήταν η αιτία για το αποτέλεσμα, παρ’ όλες τις αντιξοότητες και τα εμπόδια που αντιμετώπισε. Ας γυρίσει πίσω να δει ότι έδωσε μάχες, ότι πάλεψε με πολλούς και τότε θα καταλάβει ότι εκείνος με τον οποίο πάλεψε πιο πολύ ήταν ο εαυτός του, που ήταν το μεγαλύτερο εμπόδιο.
Της Μαρίας Σ. Άνθη
«Η επανάληψη… Το άνοιγμα των πυλών»
Εκδόσεις Δεσμός. Αθήνα 2013