Ο Θεός δεν παίζει ζάρια
Συνέντευξη με τον Δρ. Φυσικών Επιστημών, Κωνσταντίνο Τομόπουλο
Η θρησκεία είναι το πρώτο βήμα που κάνει ο άνθρωπος προς τη θέωση. Τα επόμενα βήματα δεν μπορούν να ρυθμιστούν ούτε από την εκκλησία ούτε από την κοινωνία. Είναι θέμα Θεού το πώς θα γίνει. Ο Θεός δημιούργησε την υλική πραγματικότητα αξιοποιώντας τόσο τις θετικές όσο και τις αρνητικές δυνάμεις κατά την ανθρώπινη κρίση. O Θεός στην υλική πραγματικότητα μπορεί να φτιάξει αυτό που θέλει και να απορρίψει αυτό που δεν θέλει. Δηλαδή, η επιλογή του είναι θετική. Εκείνο που θέλει μπορεί να το κάνει, εκείνο που δεν θέλει δεν μπορεί να το εμποδίσει, θα συμβεί και θα το καταστρέψει το σύστημα αυτόματα. Η έκφραση αυτή είναι του Αϊνστάιν, το «ο Θεός δεν παίζει ζάρια», αλλά έχει μια ερμηνεία. Η ερμηνεία είναι ότι ο Θεός δημιουργεί ενσυνείδητα και η εξέλιξη του κόσμου είναι εντός σχεδίου του Θεού και εκεί όπου βλέπουμε εμείς παράδοξα πράγματα, είναι απλώς εκτός των δυνατοτήτων μας για να τα ερμηνεύσουμε. Ό,τι δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε λέμε είναι παράδοξο, είναι τυχαίο. Για μένα τυχαία πράγματα δεν υπάρχουν, διότι κάθε οντότητα, σε όποιο επίπεδο κι αν βρίσκεται αυτή η οντότητα, έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει τους στόχους για τους οποίους είναι καμωμένη. Κάθε οντότητα έχει ένα πρόγραμμα μέσα, έχει ένα DNA!
Κύριε Τομόπουλε, κατά την άποψή σας, ο Θεός παίζει ζάρια;
Δεν πιστεύω ότι μια οντότητα η οποία ελέγχει το σύμπαν, έχει ανάγκη να παίξει ζάρια, αφού μπορεί να ρυθμίζει τα πράγματα κατά τη θέλησή της. O Θεός στην υλική πραγματικότητα μπορεί να φτιάξει αυτό που θέλει και να απορρίψει αυτό που δεν θέλει. Δηλαδή, η επιλογή του είναι θετική. Εκείνο που θέλει μπορεί να το κάνει, εκείνο που δεν θέλει δεν μπορεί να το εμποδίσει, θα συμβεί και θα το καταστρέψει το σύστημα αυτόματα. Δηλαδή στον κόσμο αυτό που βρισκόμαστε, γίνεται συνεχώς μια επιλογή εις όφελος του Θεού. Ο Θεός πλησιάζει όλο και περισσότερο τον άνθρωπο. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι έχουν, όχι θρησκευτική αντίληψη, αλλά αντίληψη του Θεού. Δηλαδή, η θρησκεία είναι το πρώτο βήμα που κάνει ο άνθρωπος προς τη θέωση. Τα επόμενα βήματα δεν μπορεί να ρυθμιστούν ούτε από την εκκλησία ούτε από την κοινωνία. Είναι θέμα Θεού το πώς θα γίνει. Ο Θεός δημιούργησε την υλική πραγματικότητα αξιοποιώντας τόσο τις θετικές όσο και τις αρνητικές δυνάμεις κατά την ανθρώπινη κρίση.
Δεν είναι όμως και τυχαία όλα αυτά που συμβαίνουν, ούτε είναι και τυχαίο το γεγονός ότι ο Θεός δεν παίζει ζάρια. Έτσι δεν είναι;
Η έκφραση αυτή είναι του Αϊνστάιν, αλλά έχει μια ερμηνεία. Η ερμηνεία είναι ότι ο Θεός δημιουργεί ενσυνείδητα και η εξέλιξη του κόσμου είναι εντός σχεδίου του Θεού και εκεί όπου βλέπουμε εμείς παράδοξα πράγματα, είναι απλώς εκτός των δυνατοτήτων μας για να τα ερμηνεύσουμε. Ό,τι δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε λέμε είναι παράδοξο, είναι τυχαίο. Για μένα τυχαία πράγματα δεν υπάρχουν, διότι κάθε οντότητα, σε όποιο επίπεδο κι αν βρίσκεται αυτή η οντότητα, έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει τους στόχους για τους οποίους είναι καμωμένη. Κάθε οντότητα έχει ένα πρόγραμμα μέσα, έχει ένα DNA, το οποίο έχει κάνει τις επιλογές του και όταν δεν μπορεί να κάνει εκείνο που πρέπει να γίνει, τότε η οντότητα αυτή, χάνει τη δυνατότητα να δράσει εκείνη τη στιγμή και πρέπει κάποια άλλη οντότητα να πάει να παίξει το ρόλο. Πιστεύω ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Να σας αναφέρω ένα παράδειγμα. Έχουμε μια κατάσταση εδώ που δεν μας βολεύει, ότι αυτό το πράγμα απέτυχε ή απέτυχε το σχέδιο του Θεού. Το σχέδιο του Θεού όμως, ήταν ακριβώς να μας φέρει σε αυτήν την κατάσταση, για να μπορέσουμε να αλλάξουμε τη συνειδητότητά μας.
Δηλαδή, ποια είναι η πραγματικότητα στην προκειμένη περίπτωση και πώς μπορούμε να την ερμηνεύσουμε;
Η πραγματικότητα είναι μια δοκιμασία για να μπορεί μια συνειδητότητα να αλλάξει. Εκεί που ήταν ένας άνθρωπος με έναν χαρακτήρα εντελώς διαφορετικό, στη θέση του να γεννηθεί ένας άλλος άνθρωπος, να αλλάξει στο DNA του πολλά από τη βιολογική και βιοτική του εμπειρία.
Το συγκεκριμένο θέμα που αναφέρεσθε, έχει να κάνει με τις δονήσεις που μας λέγατε νωρίτερα;
Ναι, δονήσεις είναι όλη η ταυτότητα του ανθρώπου. Είναι αποτέλεσμα των δονήσεων της ψυχής η οποία έχει αιθερική ποιότητα.
Και πώς η επιστήμη της βιολογίας μπορεί να ελέγξει το μεγάλο αυτό κεφάλαιο που λέγεται δονήσεις ή να συγχρονιστεί με αυτές; Θέλω να πω, το γεγονός ότι μπορεί να έχουμε κάποια τυχαία γεγονότα ή κάποια που όπως είπατε εσείς δεν είναι τυχαία, οφείλεται στο κατά πόσο το βιολογικό σώμα μπορεί να συγχρονιστεί με τις λεγόμενες δονήσεις;
Ναι, κάθε οντότητα έχει μια συνειδητότητα. Η συνειδητότητα αυτή της οντότητας της δίνει τη δυνατότητα της επιλογής στη διάθεση των συναλλαγών. Δηλαδή, μπορεί να συντονιστεί με αναβαθμισμένη – αρμονική μια άλλη οντότητα η οποία βρίσκεται στο περιβάλλον της και οι δύο οντότητες μπορούν να δημιουργήσουν μια καινούργια οντότητα η οποία να έχει μια καινούργια συνειδητότητα. Η καινούργια οντότητα έχει χαρακτηριστικά από την επιστήμη ως σύστημα. Εξ’ ου και η συστημική δόμηση του σύμπαντος η οποία γίνεται αποδεκτή από την υποκειμενική εκτίμηση των ανθρωπίνων όντων. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται από την ικανότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου να αποταμιεύσει δονήσεις του περιβάλλοντος.
Ας έλθουμε στο βιολογικό επίπεδο όπου εμείς οι άνθρωποι μπορούμε να κατανοήσουμε. Λέτε ότι έχουμε τη δημιουργία μιας νέας οντότητας και μας εξηγήσατε νωρίτερα τη λογική των δονήσεων και πώς δημιουργείται η νέα οντότητα. Εμείς γνωρίζουμε ότι για να δημιουργηθεί μια νέα οντότητα πρέπει να υπάρχει το ωάριο και το σπερματοζωάριο. Στη ζωή μας μπορεί για διάφορους λόγους να μην επιτυγχάνεται η γονιμοποίηση του ωαρίου. Τι σχέση μπορεί να έχει ένα τέτοιο θέμα με τις δονήσεις;
Το χαρακτηριστικό κάθε θεϊκής οντότητας είναι οι δονήσεις και συγκεκριμένα πόσες δονήσεις έχει ένα δευτερόλεπτο. Αυτές οι δονήσεις αποτελούν μια ταυτότητα την οποία η φυσική τη λέει Ηz (Hertz-Χέρτζ), και λέμε ότι ο εγκέφαλος αν κάνουμε ένα εγκεφαλογράφημα, έχει ορισμένα Hertz. Αν μπορούσαμε να κάνουμε μια έρευνα για παρόμοια μέτρηση των δονήσεων του ωαρίου και του σπερματοζωαρίου –μια ανακάλυψη στην οποία δεν έχει φθάσει ακόμη εκεί ο άνθρωπος– θα μπορούσαμε να ξέρουμε εάν ταιριάζουν ή δεν ταιριάζουν οι δύο αυτές οντότητες όσον αφορά τις δονήσεις οι οποίες βρίσκονται στο επίπεδο της αναγεννήσεως του είδους. Δηλαδή, εάν ένα ζεύγος δεν κάνει παιδιά χάνει και τη δυνατότητα να μεταφέρει τις δονήσεις του στη μελλοντική γενιά μέσω του DNA του.
Πώς μπορούμε να δούμε αν συγχρονίζεται ή όχι το σπέρμα με τη δόνηση του ωαρίου; Πρέπει να γίνεται ένας έλεγχος;
Προφανώς το ωάριο έχει κάποια δυνατότητα ελέγχου του περιβάλλοντος.
Το σπέρμα μπορεί να έχει τέτοια δυνατότητα ελέγχου;
Το σπέρμα, επειδή έχει τη δυνατότητα της ποικιλίας, έχει εκατομμύρια τύπους και δυνατότητες δημιουργίας. Δεν ελέγχει, γιατί στην προκειμένη περίπτωση την επιλογή την παίρνει εκείνος ο οποίος έχει τις λιγότερες δυνατότητες να επαναλάβει το πείραμα, τη δοκιμή.
Δηλαδή, μόνο το ωάριο ελέγχει τη συχνότητα;
Ελέγχει το DNA.
Και αποφασίζει αν του ταιριάζει το συγκεκριμένο DNA;
Ακριβώς.
Το DNA έχει παρελθόν;
Βεβαίως, έχει όλη την ιστορία του. Δηλαδή το DNA, είναι ένα μήνυμα το οποίο αφορά μια ολόκληρη οντότητα, αυτή η οποία το δημιούργησε, αυτή η οποία αντιγράφει το DNA. Το DNA του ανθρώπου δεν έχει τη δυνατότητα να αλλάξει μόνο του εάν δεν αλλάξει στη διασταύρωση. Παραμένει σταθερό και το μητρικό και το πατρικό DNA. Δεν έχουν την δυνατότητα να αλλάξουν, παρά μόνο εάν βρουν κάποια ευκαιρία να επιτύχουν κάποιο στόχο, ο οποίος είναι μέρος από τις δυνατότητές τους και είναι πλεονεκτικός για το μέλλον του είδους.
Μας αναφέρατε προηγουμένως ότι υπάρχει το σύστημα που όταν κάτι δεν εξυπηρετεί συγκεκριμένους σκοπούς το καταστρέφει. Είπατε συγκεκριμένα ότι μπορεί ο Θεός να μην μπορεί να εμποδίσει κάτι να γίνει, αλλά το σύστημα δεν μπορεί να το δεχθεί και το καταστρέφει αυτόματα.
Ναι, εξουδετερώνει τις δυνατότητες της υπάρξεως μιας νέας οντότητας με αυτά τα χαρακτηριστικά που θα έχει όταν τα δύο αυτά DNA διασταυρωθούν.
Μαρία Σ. Άνθη Δημοσιογράφος – Συγγραφέας
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ – Ο ΑΙΘΕΡΑΣ ΘΕΟΣ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ. ΑΘΗΝΑ 2015.