Ο έρωτας θέλει αγκαλιές, όχι πληκτρολόγια…
Στην εποχή της ταχύτητας της επικοινωνίας και της έλλειψης χρόνου για πραγματική επαφή μπορεί και εσύ μια φορά να ερωτεύτηκες μέσω ενός social media.
Αλλά τι είναι αυτό που μπορεί να σε έκανε να ποθήσεις κάποιον από μια εικόνα;
Το facebook έχει αντικαταστήσει και σχεδόν εξαφανίσει το φλερτ όπως το ξέραμε μέχρι τις αρχές του 21αιώνα. Κάποτε οι αντροπαρέες σεργιάνιζαν τα καφέ και τις πλατείες για να αντικρύσουν την κοπέλα που θα τους έκλεβε το μυαλό.
Από την άλλη πλευρά οι γυναίκες ακόμα και όταν δεν ήθελαν να ερωτευτούν καλλωπίζονταν για να εισπράξουν τα αντρικά βλέμματα και να νιώσουν ποθητές.
Τώρα αρκεί μια ρετουσαρισμένη φωτογραφία στο προφίλ, με εκατοντάδες like για να της καλύψουν αυτήν την ανασφάλεια.
Άγνωστος ήταν ο άντρας που σου μιλούσε κάποτε στο bar, άγνωστος και εκείνος που σου έκανε αίτημα φιλίας.
Αυτό που αλλάζει ουσιαστικά την παράμετρο γνωριμία είναι ότι τον ένα πρέπει να τον αντιμετωπίσεις κατάματα και να αποφασίσεις σχεδόν στιγμιαία αν θα του δώσεις χώρο να προχωρήσει, ενώ τον άλλον μπορείς να τον ψάξεις, να τον δεχτείς ή να τον απορρίψεις από την ασφάλεια του χρόνου και του χώρου σου.
Μπορεί να υπάρξει πραγματικός έρωτας μέσω facebook. Είναι το ίδιο δύσκολο όμως με το να υπάρξει και ο ίδιος έρωτας από δυο ανθρώπους που γνωρίστηκαν τυχαία σε μια γιορτή. Ή μάλλον οφείλει να είναι…
Δεν ορίζει το μέσο γνωριμίας το τι εστί καρμικό ή πραγματικό.
Πριν όμως ερωτευτείς μια εικόνα, φρόντισε να μάθεις ποσό σε αγγίζει το βλέμμα, ποσό σε μαγεύει η μυρωδιά.
Πριν αφεθείς στο κορμί, ψάξε την ψυχή του.
Η αφετηρία μιας παθιασμένης σχέσης ζωής μπορεί να είναι από οπουδήποτε. Η συνέχεια, όμως, πρέπει να είναι ζωντανή, ουσιαστική, χωρίς πληκτρολόγια.
Μόνο με πράξεις και λόγια που ανταλλάσσονται σε απόσταση αναπνοής.
Αν είναι να αγαπήσεις και να αγαπηθείς μη μείνεις στο like.
Προχώρα και φτάσε στην αγκαλιά , στο βλέμμα, στο είναι.
Αλλιώς θα έχεις κάνει ένα ακόμα block στον ίδιο τον έρωτα.