Να φύγουμε να πάμε πού; – Να κάτσουμε να κάνουμε τί;

Το “αδιέξοδο” πλήρες, και η αποκάλυψη της πραγματικής θέσης της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα σοκαριστικό.

Ένας υπουργός άλλου κράτους, μαζί με μερικά golden boys οργανισμών με αμφιλεγόμενο ρόλο, θα αποφασίσουν ακόμα και το πόσο θα πληρώνω τα τρόφιμα, τι μισθό θα πάρω, πόσες ώρες θα δουλεύω, πότε και αν θα πάρω σύνταξη, τι φόρους θα πληρώνω, πως θα διαχειρίζεται το ελληνικό κράτος αυτούς τους φόρους, πως θα στήνω μια επιχείρηση, αν δικαιούμαι φάρμακα. νοσοκομεία, ρεύμα, νερό, συγκοινωνίες.

Οι εκλογές στην Ελλάδα δεν θα γίνονται για το ποιοι θα μας κυβερνούν, αλλά για το ποιοι θα εκτελούν τις εντολές αυτών που θα μας κυβερνούν.   

Τους οποίους βέβαια δεν θα εκλέγουμε αλλά θα τους βρίσκουμε μπροστά μας φάντη-μπαστούνι, επειδή τους διορίζουν μια τράπεζα, οικονομικοί κολοσσοί και συμφέροντα που δεν έχουν σχέση με την χώρα, με τον λαό, με τους εργαζόμενους.

Άλλωστε σήμερα το ευρωπαϊκό συμβούλιο κάτι παρόμοιο θέλει να αποφασίσει.
Η σημερινή ημερήσια διάταξη, προέβλεπε συζήτηση για ένα υπερεθνικό υπουργείο Οικονομικών στην Ευρωζώνη, που θα αποφασίζει για λογαριασμό των μελών κρατών!!

Και εμείς καλούμαστε να αποφασίσουμε αν θα υποκύψουμε ή αν θα σηκώσουμε παντιέρα.
Ακούμε πολιτικούς να λένε ότι πρέπει να “μείνουμε Ευρώπη” πάση θυσία, μόνο που δεν μας λένε ούτε τι θα υπόγράφαν, ούτε ποιο θα είναι το μέλλον μας, ούτε ποιος θα είναι ρόλος μας.

Η δήλωση του συνεργάτη του Β.Σόιμπλε  Β.Σιν σε αμερικάνικο τηλεοπτικό δίκτυο  “αν πέσει η ανεργία στην Ελλάδα και ανέβουν οι μισθοί, θα ανέβει το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου γιατί οι εργαζόμενοι θα αγοράζουν περισσότερα εισαγόμενα” !!.. έχει ήδη ειπωθεί και στην Ελλάδα από τον αρχηγό του ποταμιού και άλλα νεοφιλλεύθερα στελέχη. 
Και αποκαλύπτει και γιατί προκάλεσαν αυτή την κοινωνική καταστροφή αλλά και και τα σχέδιά τους για το μέλλον.

“Να φύγουμε” … πως; με πιο σχέδιο, με τι προοπτικές;
Ελάχιστες οι φωνές που μίλησαν και είχαν ολοκληρωμένο σχέδιο, ολοκληρωμένη πρόταση.
Πως θα φύγουμε πως θα αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις, πως θα αντιδράσουμε, ποιο θα είναι το μέλλον μας, τι σημαίνει ρήξη  τι σημαίνει υποταγή.

“Να μείνουμε”.. που; με ποιους; με ποιους όρους; με ποιο σχεδιασμό;
Που θα προβλέπει τί; ανεργία; χαμηλούς μισθούς; ενίσχυση της ¨επιχειρηματικότητας” δηλαδή με ανεξέλεγκτους ολιγάρχες; με κατάργηση του κοινωνικού κράτους; χωρίς δημόσια υγεία, παιδεία, δημόσια αγαθά; με κατάργηση της Δημοκρατίας;

Κυριαρχούν στις συζητήσεις λέξεις-μπαμπούλες, κενές περιεχομένου. Grexit, Capital control, Bank run, πτώχευση, ρήξη, υποταγή.

Και ο λαός παραμένει οργισμένος, προβληματισμένος, απελπισμένος, μπροστά σε τεχνητά αδιέξοδα, περιμένοντας τις αποφάσεις, χωρίς να του έχουν δώσει να καταλάβει τι σημαίνουν όλες αυτές οι προηγούμενες λέξεις που έχουν μπεί με βία στο καθημερινό λεξιλόγιο.
Αποφάσεις που είναι πλέον αναγκαίες, απαραίτητες, που είναι βιώσιμες και τεχνικά εξηγήσιμες, έχουν αφορισθεί από την διαπλοκή χωρίς ανάλυση, χωρίς διάλογο.

Ναι μπορούμε να ανατρέψουμε την φορά των πραγμάτων.
Να δηλώσουμε ότι παγώνουμε τις διαπραγματεύσεις.
Να παγώσουμε για ένα χρόνο τις πληρωμές.
Να κηρύξουμε αναστολή πληρωμών για ένα χρόνο.
Να αποφασίσουμε αν θα πληρώσουμε το χρέος.
Αν το χρέος είναι παράνομο ή όχι. 

Να διακηρύξουμε ότι σε αυτή τη χώρα υπάρχει κυβέρνηση που εκλέχτηκε με την ψήφο του Ελληνικού λαού, ότι υπάρχει Δημοκρατία που πρέπει  όλοι να σέβονται.
Να ασκήσουμε πολιτική που να αφορά το μέλλον των πολιτών αυτού του τόπου και όχι πολιτική για την διάσωση των τραπεζιτών που παρανόμησαν σε συνεργασία με πολιτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα.