Μη μου ζητάς να θυμάμαι
Μη μου ζητάς να θυμάμαι…..
Μη προσπαθείς να με κάνεις να καταλάβω……
Να μου επιτρέπεις να ξεκουράζομαι και να είσαι μαζί μου σε αυτό…..
Φίλησε με στο μάγουλο και κράτα μου το χέρι…….
Είμαι ταραγμένος με την δική σου ανησυχία……
Είμαι λυπημένος, άρρωστος, στα χαμένα………
Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι σε χρειάζομαι….
Να είσαι μαζί μου με κάθε κόστος…….
Μην χάνεις την υπομονή σου μαζί μου…..
Μη με μαλώνεις…Μην κλαις…..Μη με καταριέσαι…..
Δεν μπορώ να ελέγξω, ούτε να καλυτερέψω τον τρόπο που αντιδρώ……
Δεν μπορώ να αλλάξω και να γίνω όπως παλιά όσο και αν προσπαθώ…
Και το ξέρεις πως προσπαθώ….
Αλλά είμαι πλέον διαφορετικός…..
Διαφορετικός από σένα, διαφορετικός από τον γείτονα, διαφορετικός απ’ότι ήμουν….
Μόνο να θυμάσαι ότι σε έχω ανάγκη……
Το καλύτερο για μένα πλέον είναι να φύγω…..
Όσο όμως παραμείνω σ’αυτήν την ”φυλακή του μυαλού μου”….
Σε παρακαλώ να στέκεσαι δίπλα μου…Μη πέσεις…Μη λυγίσεις…Μη με εγκαταλείψεις….
Αγάπα με μέχρι η ζωή μου να τελειώσει…Και να θυμάσαι….
”Ίσως τελικά να είναι μάταιο να προσπαθούμε να ξεχάσουμε ότι μας πλήγωσε….Μπορεί να έρθει κάποια στιγμή στη ζωή μας που να μη θυμόμαστε τι μας έκανε χαρούμενους..!”
21 Σεπτεμβρίου
Παγκόσμια Ημέρα Νόσου Αλτσχάιμερ
Tης Γεωργίας Κανελλοπούλου- Ψυχολόγος
ΠΗΓΗ