Μάνος Δανέζης: Ο Παλαιός και ο Νέος πολιτισμός

Οι δυτικές κοινωνίες διέρχονται μια περίοδο κοινωνικής κρίσης, η οποία οδηγεί τον δυτικό πολιτισμό σε ολοκληρωτική κατάρρευση. Το μεγάλο ερώτημα όλων των πολιτών είναι ένα. «Υπάρχει κάτι νέο στον κοινωνικό ορίζοντα που να μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα πολιτισμική αναγέννηση;»

Σύμφωνα με τον καθηγητή Μ.Δανέζη, «το καινούργιο έχει ήδη αρχίσει να γεννιέται μέσα από φοβερούς πόνους ενός μακρόσυρτου τοκετού. Πατέρας του καινούργιου είναι η σύγχρονη επιστημονική σκέψη, η οποία έχει αρχίσει να γονιμοποιεί την κοινωνική και πολιτική συνείδηση των πολιτών.
Στη διαδικασία της σημερινής κοινωνικής και πολιτισμικής κατάρρευσης σημαντικότατος υπήρξε ο ρόλο της μεγάλης επιστημονικής επανάστασης του 16^ου  και 17^ου αιώνα στην οποία η κοινωνία οφείλει την τεχνολογική ευημερία της. Αυτή η επανάσταση αποτέλεσε συγχρόνως και την αφετηρία της κοινωνικής και πολιτικής αποσύνθεσης. Οι πολίτες των Δυτικών κοινωνιών, διδάχθηκαν μέχρι σήμερα εντατικότατα, την φιλοσοφία του «υλισμού», του «μηχανιστικού υλισμού» και της «αισθησιαρχίας».
Ο Υλισμός ως φιλοσοφικό απότοκο των επιστημονικών δογμάτων περί ύλης δέχεται την υπαγωγή του πνεύματος σε αυτή, θεωρώντας ότι κάθε τι που υπάρχει είναι ύλη και ότι το πνεύμα εξαρτάται μόνο από εξωτερικές συνθήκες.
Σύμφωνα με την «αισθησιαρχία», οι γνώσεις και ιδέες, όπως και ολόκληρος ο πνευματικός βίος των ανθρώπων γενικότερα, έχουν ως πηγή τους τις αισθήσεις. Μόνον όσα αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι με τις αισθήσεις τους είναι πραγματικά και αληθινά, ενώ όλα τα άλλα είναι πλάσματα της φαντασίας.Διαβάστε περισσότερα εδώ