Η Σπείρα και η Αποταμιευμένη Πληροφορία

 Συνέντευξη με το Δρ. Φυσικών επιστημών Κων. Τομόπουλο

Ομολογώ πως έχω διαβάσει το βιβλίο του Κων. Τομόπουλου «Αναζητώντας την Ανθρώπινη ταυτότητα βρήκα το Θεό» κάμποσες φορές και υπάρχουν ορισμένα σημεία που έχω απομονώσει. Θεώρησα καλό να τον ρωτήσω, αν και είναι ξεκάθαρος μέσα στο βιβλίο του το πώς συμβαίνει κάτι και γιατί συμβαίνει. Όμως τι γίνεται με εκείνους που δεν είναι φυσικοί ή χημικοί μηχανικοί για να τον καταλάβουν; Έτσι άρχισα να τον ρωτώ τα δύσκολα εκείνα θέματα ώστε να τα κάνω πιο απλά για κάθε αναγνώστη. Ακόμη κι αν δεν έχει διαβάσει κανείς ποτέ του κάτι το μεταφυσικό, ήθελα ο επιστήμονας που είχα απέναντί μου να μας τα εξηγήσει και να μπορεί ο καθένας από εμάς να τον αφουγκραστεί. Το γιατί; Μα για να μην αποτελούμε μέρος της σιωπής, να μην συνωμοτούμε άθελά μας.

Κύριε Τομόπουλε, έχετε πει ότι κάθε επιστημονική δραστηριότητα αποτελεί από τη φύση της ένα διάλογο του ανθρώπου με το σύμπαν, ο οποίος ασυνειδήτως στοχεύει στην κατανόηση της ανθρώπινης ταυτότητας. Πόσο απέχει ο άνθρωπος από εκείνην την έρευνα με την οποία θα φθάσει στην αποκάλυψη της ανθρώπινης ταυτότητας;

Η απόσταση δεν είναι μεγάλη χρονικά σε σχέση με το χρονικά διάστημα στο οποίο υπάρχει ο άνθρωπος χωρίς να έχει κάνει καμία αλλαγή προς αυτήν την κατεύθυνση. Δηλαδή έζησε ένα εκατομμύριο χρόνια ο άνθρωπος χωρίς καμία αλλαγή προς αυτήν την κατεύθυνση. Τα τελευταία είκοσι με τριάντα χρόνια έχει αλλάξει πολύ περισσότερα πράγματα και αυτό σηματοδοτεί ότι πλησιάζουμε προς μια αλλαγή της ανθρώπινης ταυτότητας. Οι δυνατότητες για να γίνει αυτή η αλλαγή αυξάνονται καθημερινώς με την τεχνολογία της επικοινωνίας.

Ποιες είναι οι αιτίες καθυστερήσεως των προσπαθειών της επιστήμης σε μια επιστημονική έρευνα για την ερμηνεία της αρχής του παντός;

Γιατί υπάρχουν συμφέροντα (homo economecus). Ο άνθρωπος για την ενεργοποίηση των δυνατοτήτων του και των δραστηριοτήτων του, έχει παραμείνει πολύ πίσω από τις φυσικές του δυνατότητες. Προσωπικά είμαι πεπεισμένος ότι σε κάποια συρτάρια πανεπιστημιακών Ινστιτούτων ή ερευνητικών κέντρων υπάρχουν αλήθειες φυλαγμένες από τα αδιάκριτα βλέμματα των δημοσιογράφων, οι οποίες θα γίνουν γνωστές στους φοιτητές των πανεπιστημίων το νωρίτερο σε πενήντα χρόνια από τώρα.

Τι εννοείτε όταν λέτε ότι οι άνθρωποι έχουν παραμείνει πολύ πίσω;

Εννοώ από την επιστήμη έχουν παραμείνει πίσω. Η επιστήμη έχει μια αδράνεια η οποία οφείλεται στη μάζα. Δηλαδή, αυτή τη στιγμή, έχουμε πάρα πολλούς επιστήμονες και πάρα πολλούς ανθρώπους, οι οποίοι πιστεύουν ότι είναι επιστήμονες. Έχουμε δύο κατηγορίες. Αυτούς οι οποίοι είναι τύποις επιστήμονες και εκείνους οι οποίοι είναι πραγματικά επιστήμονες. Οι πραγματικοί επιστήμονες αυτή τη στιγμή έχουν αυξηθεί κατά 100% και οι τύποις επιστήμονες έχουν αυξηθεί κατά 1000%. Αποτέλεσμα αυτής της καταστάσεως είναι οι δέκα χιλιάδες επιστήμονες να εμποδίζουν τους χίλιους επιστήμονες να κάνουν τη δουλειά τους, διότι έχουν περισσότερη δύναμη και εξουσία. Το κοινωνικό συμφέρον δεν μας οδηγεί προς το θετικό, αλλά προς το αρνητικό. Απόδειξη, εδώ είχαμε έναν ελληνικό πολιτισμό ο οποίος είχε φθάσει σε Θεόρατα ύψη, φθάσαμε σε ένα μεσαίωνα όπου και το να σκέφτεσαι είναι επικίνδυνο και μπορεί να πέσει στα χέρια της ιεράς εξέτασης με τη νέα της μορφή της οικονομικής εξόντωσης.

Πώς υποστηρίζετε το γεγονός ότι η αδυναμία της διατύπωσης μιας φυσικής έννοιας που να αποτελεί κοινή ρίζα των επιστημών, οφείλεται στη μη συνειδητοποίηση σε βάθος ότι μέσα στη δημιουργία, ένα γεωμετρικό σχήμα, η σπείρα, έχει την πρώτη δομή και οργάνωση της ύλης από το χάος;

Αυτό είναι σαφές. Η πληροφορία είναι κάτι το οποίο αυξάνεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Η δυνατότητα όμως αποταμιεύσεως μιας πληροφορίας και δημιουργίας μιας καινούργιας τάξεως όσον αφορά τη δομή και τις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους πρέπει να αλλάξει ριζικά και για να αλλάξει ριζικά θα παραμείνει το πρόβλημα της επικοινωνίας και της αποταμιεύσεως της γνώσης και της πληροφορίας. Γιατί, στην ουσία, η γνώση είναι πληροφορία, και γι’ αυτό το λόγο δημιουργείται το σπειροειδές σχήμα, το οποίο το συναντάμε σε όλες τις μορφές του ζωικού ή και του ανόργανου κόσμου. Είναι το πρόβλημα της πληροφορίας το οποίο είναι ο μόνος τρόπος για να βγούμε από το χάος, να ελέγξουμε και να συστηματοποιήσουμε τις αποταμιεύσεις μας και τη συλλογή των πληροφοριών.

Μας λέτε ότι μέσα στη δημιουργία υπάρχει η σπείρα που είναι η πρώτη δομή της ύλης από το χάος και έχουμε την ανάγκη να βρούμε κοινή ρίζα των επιστημών, και αυτή η φυσική έννοια δεν διατυπώνεται. Διαπιστώνεται αδυναμία, διότι αγνοούμε ότι η σπείρα δεν έχει κατανοηθεί. Τι γίνεται σε περίπτωση που αρχίσουμε να την κατανοούμε;

Η μορφή της σπείρας είναι ο ασφαλέστερος τρόπος αποταμίευσης και συλλογής των πληροφοριών, οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν τη γνώση, η οποία όσο μεγαλώνει τόσο πιο πολύπλοκος είναι ο χειρισμός της. Να βρει κανείς τη πληροφορία και να την εφαρμόσει σωστά όπου χρειάζεται μέσα από δισεκατομμύρια πληροφοριών που υπάρχουν, και οι οποίες δεν είναι πουθενά αποθηκευμένες βιολογικά. Να μπορέσουμε να δούμε τον κώδικα με τον οποίο είναι συνδεδεμένες οι πληροφορίες μεταξύ τους στο χώρο του σύμπαντος.

Είστε πεπεισμένος ότι η σπείρα μπορεί να ενώσει τις επιστήμες;

Η σπειροειδής δομή αποτελεί τη δομή εκείνη που μπορεί να αποταμιεύσει, να οργανώσει, να αξιολογήσει τα εκατομμύρια των πληροφοριών που προέρχονται από την πολυπλοκότητα του σύμπαντος και της ανθρώπινης γνώσης.

Και αυτή η αποταμίευση της πληροφορίας πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι;

Η αποταμίευση αυτή θα έχει άμεση συνέπεια την ενοποίηση της γνώσης και θα σταματήσουμε πλέον να έχουμε τις ειδικότητες στις επιστήμες και οι επιστήμες, όπως η φιλολογία, η τέχνη, η ψυχολογία και άλλες, που τις εξετάζουμε χωριστά από την τεχνολογία. Θα ενωθούν. Θα μπει μέσα και η καλλιέργεια του πνεύματος όπως διαπιστώνουμε αν κοιτάξουμε στο παρελθόν. Όταν οι Έλληνες ανέβαζαν την πνευματική τους στάθμη, ανέβαινε και η καλλιτεχνική τους. Κατόπιν οι άνθρωποι άρχισαν να τα θάβουν όλα αυτά, άρχισαν να λένε π.χ. για τη φιλοσοφία ότι δεν με ενδιαφέρει, εγώ είμαι γιατρός, ή για την ψυχολογία ότι δεν με ενδιαφέρει, εγώ είμαι τεχνολόγος. Με το διαχωρισμό αυτό βρισκόμαστε πιο κοντά στο μεσαίωνα παρά στην κλασσική αρχαιότητα.

Κατά την άποψή σας, ποια είναι η επιστήμη που ενώνει όλες τις άλλες;

Αποδείχθηκε ότι είναι η θεολογία, διότι όσο πιο κοντά βρισκόμαστε στο Θεό, τόσο πιο κοντά βρισκόμαστε στην ενότητα όλων των γνώσεων, η οποία αυτή τη στιγμή είναι διαιρεμένη. Όποιος πλησιάζει στη γνώση του Θεού πλησιάζει τη πηγή της γνώσης.

Κύριε Τομόπουλε, πού και πώς τον βρίσκουμε τον Θεό;

Ο Θεός είναι μέσα μας. Είναι αυτό το οποίο λέμε αιθερικό σώμα τού ανθρώπου και αντιστοιχεί με την έννοια της ψυχής. Η επικοινωνία μεταξύ ανθρώπου και Θεού ταυτίζεται με το συντονισμό των δονήσεων του ανθρωπίνου εγκεφάλου, με τις δονήσεις της θεϊκής ουσίας, δηλαδή του αιθέρα.

Μαρία Σ. Άνθη Δημοσιογράφος – Συγγραφέας
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ – Ο ΑΙΘΕΡΑΣ ΘΕΟΣ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ. ΑΘΗΝΑ 2015.
ISBN: 978-960-597-025-3.