H συνομιλία της τέχνης με τη ψυχή μας

Θανάσης Σάλτας Συγγραφέας-Ποιητής

Η Τέχνη είναι ο μεγάλος ποταμός της ψυχής και οι τέχνες 7 μικροί παραπόταμοι που συναντιούνται στο δέλτα της ψυχής και εκβάλλουν στη θάλασσα των αισθήσεων και των συναισθημάτων.

Άλλωστε η Τέχνη υπήρξε ανέκαθεν υποκειμενική, πολυδιάστατη και ανατρεπτική. Ο κάθε δημιουργός λειτουργεί ως ένας μικρός θεός, εκφράζεται με ένα δικό του μοναδικό τρόπο και μας συμπαρασύρει σε ένα δικό του ψυχοπνευματικό και αισθητικό σύμπαν.

Οι καλλιτέχνες μας καταθέτουν τα έργα της ψυχής τους, με σκοπό να αγγίξουν και τη δική μας ψυχή.

Η ζύμωση των έργων τους μέσα μας, γίνεται από την πρώτη φευγαλέα ματιά έως το τελικό ενδοσκοπικό κοίταγμα των έργων…

Η εικόνα, ο λόγος, η μελωδία, είναι μόνο η αφορμή, το ερέθισμα για μια σκέψη που γεννάται, για ένα συναισθηματικό τράνταγμα που ξάφνου έρχεται κι ασυνείδητα καταγράφεται μέσα μας.

Σαν να μας δίνει ο κάθε δημιουργός κι ένα κλειδί με κάθε έργο του για να ανοίγουμε διάπλατα τις πύλες μιας εισόδου που μας οδηγεί σε έναν νέο ψυχοπνευματικό κόσμο…

Έναν κόσμο  ρευστό που διαρκώς μεταπλάθεται από την ασταθή ύλη των δικών μας συνειρμών κι εμπειριών.

Έτσι γινόμαστε όλοι αρωγοί μιας συλλογικής πνευματικότητας, όπου ο ένας κουβαλάει μέσα του, τον κόσμο του άλλου κι όλοι μαζί με την ίδια αγωνία συνοδοιπόροι συμπλέουμε πάνω στο μεγάλο καράβι της ζωής , γυρεύοντας ο κάθε ένας τη δική του προσωπική Ιθάκη…

Και τα έργα επιδέχονται πολλαπλών αναγνώσεων, κάθε ψυχή κι άλλη ματιά.  Κάθε ένας από μας και κάτι άλλο βλέπει, διότι τα έργα λειτουργούν ως καθρέπτες της ίδιας μας της ψυχής. Κι όλοι μας ψάχνουμε μέσα από αυτά να βρούμε κομμάτια του εαυτού μας…

Μοιάζουμε δύτες σε μια θάλασσα όπου ο κάθε ένας μας ανασύρει απ’ το βυθό της κι ένα μαργαριτάρι. Και σε κάθε νέα μας βουτιά ανακαλύπτουμε κι άλλους νέους κρυμμένους θησαυρούς και τους φέρνουμε στην επιφάνεια…

Κάπως έτσι κι εγώ βούτηξα κάποτε μέσα στα έργα για να βρω τον εαυτό μου…. Χάθηκα μέσα στους λαβυρίνθους της μουσικής, στην απορροφητική δύναμη των χρωμάτων και στην ευμετάβλητη γοητεία των γραμμών και των σχημάτων, κι ανακάλυψα μονοπάτια έμπνευσης που μ’ οδηγήσανε ως στη ποίηση.

Για εμένα προσωπικά κάθε μορφή τέχνης αποτελεί κι ένα άλλο ερέθισμα, τα έργα, μου πυροδοτούν συνεχείς συναισθηματικές εκρήξεις, Με τη ζωγραφική μαγεύομαι, δημιουργώ ποιήματα από τα χρώματα και τη γοητεία της σύνθεσης, με τη μουσική ανακαλύπτω το μέτρο και ταξιδεύω στα άστρα της φαντασίας, με τη γλυπτική ανακαλύπτω τους αρχέγονους νόμους της φύσης, μια δύναμη της πλαστικότητας η οποία αναδεικνύει την πνευματικότητα της ύλης και με το θέατρο εμβαθύνω στα αιώνια και αναπάντητα Γιατί; του ανθρώπου….

Και πάνω απ’ τους αιώνες πέταξε

με ένα γαλάζιο σύννεφο-φτερό αγγέλου,

προφητικά η ψυχή μου…

Κι είδε την Πόλη-Φάντασμα,

την είδε ν’ ανθρακώνεται,

από τη λάβα τη ζεστή,

ως άλλη Πομπηία…

Κι ως Ηρωίδα Τραγική,

ανέβηκε στο θέατρο,

κραυγάζοντας: – Γιατί;

Κι έπαιξε μόνη στη σκηνή,

το έργο : – Υπάρχω!!!

Εν κατακλείδι, για μένα η Τέχνη υπάρχει μόνον ως διάλογος.  Είναι η μυστική συνομιλία της ψυχής του δημιουργού με τη ψυχή του θεατή ή ακροατή..Και πιστεύω ότι τα έργα μεταξύ τους συνομιλούν …Πιστεύω στη συνειρμική συνομιλία των 7 τεχνών για τον άνθρωπο, και πιστεύω ακράδαντα ότι με την Τέχνη η όλη ζύμωση γίνεται ασυνείδητα μέσα μας!!!