Η κυκλική τροχιά του χρόνου
Μουντιάλ
Το γήπεδο γεμάτο χρωματιστά καπέλα, κασκόλ και σημαιάκια που κυματίζουν. Η μπάλα χορεύει αλλάζοντας τόσο συχνά παρτενέρ όσες και οι εναλλαγές στις ανάσες. Κανονικές, κοφτές, σταματημένες ανάσες που κάνουν τα χρωματιστά καπέλα, τα κασκόλ και τα σημαιάκια να αναπηδούν κατά διαστήματα. Μια φανέλα πέφτει στο έδαφος και τη θέση της παίρνει μια άλλη φανέλα, ίδιου χρώματος. Η στιγμή ακινητοποιεί τα χρωματιστά καπέλα, τα κασκόλ και τα σημαιάκια αλλά εξαφανίζεται γρήγορα επιτρέποντάς τους να πάρουν βαθιές ανάσες, να ξεχάσουν τη φανέλα που τραυματισμένη βγήκε εκτός αγωνιστικού χώρου και να κυματίσουν ξανά.
Ο αγώνας λήγει με σκορ 0-0
……….
Βαλκανικό Κύπελλο Εθνών Ποδοσφαίρου
Το γήπεδο γεμάτο χρωματιστά καπέλα, κασκόλ και σημαιάκια που κυματίζουν. Η μπάλα χορεύει στον αέρα και δυο κεφάλια τη διεκδικούν. Τα κεφάλια πέφτουν χτυπημένα στο πράσινο χαλί, η μπάλα συνεχίζει το χορό της και η στιγμή ακινητοποιεί τα καπέλα, τα κασκόλ και τα σημαιάκια. Δυο φορεία τρέχουν να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες και, αν χρειαστεί, να μαζέψουν τα, πεσμένα στο έδαφος, κεφάλια. Το ένα κεφάλι κινείται αργά. Το άλλο είναι εντελώς ακίνητο. Τα καπέλα, τα κασκόλ και τα σημαιάκια έχουν κοκαλώσει∙ ως κι οι ανάσες έχουν σταματήσει. Το αίμα βάφει τα δυο κεφάλια ένα φωτεινό άλικο. Το κεφάλι που κινείται αργά αρνείται να ανέβει στο φορείο και να εγκαταλείψει τον αγώνα. Γάζες το τυλίγουν σφιχτά για να σταματήσουν την αιμορραγία και για να μπορέσει, το κεφάλι, να συνεχίσει το παιχνίδι έστω και «μπανταρισμένο». Το ένα φορείο επιστρέφει άπρακτο πίσω στη θέση του. Το άλλο φορείο μεταφέρει το πεσμένο, ακίνητο κεφάλι εκτός αγωνιστικού χώρου με ανάμεικτα συναισθήματα χαράς και αγωνίας. Χαράς, γιατί φάνηκε χρήσιμο, αλλά και αγωνίας για την τύχη του ακίνητου κεφαλιού. Η στιγμή χάνεται αφήνοντας χώρο στα καπέλα, στα κασκόλ και στα σημαιάκια να πάρουν βαθιές ανάσες, να ξεχάσουν το πεσμένο ακίνητο κεφάλι που βρίσκεται πια εκτός γηπέδου και να ζητωκραυγάσουν ξανά. Ο αγώνας τελειώνει. Το μπανταρισμένο κεφάλι επιστρέφει στη χώρα του. Στις αποσκευές του ταξιδεύουν, μαζί του, μια χρυσή ταμπακιέρα που στο καπάκι της έχει σκαλισμένο το βασιλικό θυρεό της διοργανώτριας χώρας και ένας φάκελος γεμάτος ευχές για «Περαστικά».
Ο αγώνας έληξε με σκορ 0-1 (όπου 1=νεκρός)
Το τυλιγμένο με γάζες κεφάλι, ξερό και πεισματάρικο, έγιανε γρήγορα και τα καπέλα, τα κασκόλ και τα σημαιάκια του έδωσαν το παρατσούκλι «σκοτώστρας». Η χρυσή ταμπακιέρα, μέσα στο συρτάρι του κομό, έκανε για χρόνια παρέα σε διάφορα μετάλλια αγώνων μέχρι που το 1942 ανταλλάχθηκε με ένα κιλό αλεύρι!
……….
Σβούρα, ο χρόνος, που περνά ξανά και ξανά από τα ίδια σημεία, πατά πάνω σε μισοσβησμένα ίχνη και γρατζουνά παλιές, ξεχασμένες ιστορίες.
P.S.
Το Βαλκανικό Κύπελλο Εθνών Ποδοσφαίρου υπήρξε μια ετήσια διεθνής ποδοσφαιρική διοργάνωση με μεγάλη αίγλη, που διεξαγόταν την προπολεμική περίοδο από το 1929 ως το 1936. Μεταπολεμικά έγινε δυο φορές προσπάθεια να συνεχιστεί, μία την περίοδο 1946-1948 και άλλη μία πολλές δεκαετίες αργότερα, την περίοδο 1973-1980, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.
Who is Who : Η ΄Ελενα Κουράντη γεννήθηκε στον Πειραιά. Αποφοίτησε από το Αγγλικό Εμπορικό Κολλέγιο «Saint George». Έχει παρακολουθήσει και συνεχίζει να παρακολουθεί σεμινάρια Δημιουργικής Γραφής. Αγαπά το διάβασμα, τη συγγραφή διηγημάτων, τη μαγειρική και της αρέσει να φωτογραφίζει τη φύση.
