Η Κατανόηση της Αλήθειας – Β’ Μέρος

Συνέντευξη με τον Δρ. Φυσικών Επιστημών,  Κωνσταντίνο Τομόπουλο

Κε Τομόπουλε, εκείνο που φτιάχνει το μέλλον του είναι το μεταβιολογικό ή το βιολογικό DNA;

Κάθε σύστημα φτιάχνει το δικό του DNA. Το βιολογικό σύστημα “άνθρωπος” φτιάχνει τον επόμενο άνθρωπο. Φτιάχνει τον άνθρωπο-οντότητα βάσει ορισμένων προδιαγραφών που είναι μέσα στο DNA. Το μεταβιολογικό σύστημα “κοινωνία” φτιάχνει και αυτό, με την ίδια διαδικασία, ένα μεταβιολογικό DNA, το οποίο θεωρείται χαρακτηριστικό για τον πολιτισμό.

Όσον αφορά το μέλλον, και τα δύο DNA μαζί το φτιάχνουν;

Το βιολογικό φτιάχνει το μέλλον του βιολογικού συστήματος και το άλλο φτιάχνει το μέλλον του μεταβιολογικού συστήματος της κοινωνίας.

Επί πενήντα χρόνια μελετάτε συστηματικά και σε βάθος τη φιλοσοφία, την ψυχολογία, τη βιολογία, την κοινωνιολογία, την οικονομία, την πολιτική διοίκηση και οργάνωση. Είναι ένας μακρύς δρόμος που άρχισε με τις σπουδές σας στη χημεία, τη φυσική και τη βιολογία. Μελετάτε για να απελευθερωθούμε από την περιορισμένη γνώση των μεμονωμένων επιστημών που αγνοούν σιωπηρά το όλον; Πιστεύετε ότι με τη γνώση μπορεί ο άνθρωπος να φθάσει την πραγματική ελευθερία κατακτώντας την αλήθεια;

Ναι, το πιστεύω. Μπορεί κάποιος να μου πει: “Με ποιο δικαίωμα εσύ προσπαθείς να μπεις σε όλες τις επιστήμες, να τα συνδέεις όλα και να βρεις μια απάντηση που να ταιριάζει σε όλα;” Η απάντηση η δική μου, είναι ο Αριστοτέλης. Ο Αριστοτέλης ασχολήθηκε με όλα, όπως τώρα ασχολούμαι κι εγώ. Ο Αριστοτέλης ασχολήθηκε με τις γνώσεις της εποχής του. Κι εγώ τώρα επαναλαμβάνω την ψυχολογική προδιάθεση του Αριστοτέλη, σε μια εποχή που η γνώση έχει πολλαπλασιαστεί και υπάρχουν εμπειρίες και επιστήμες οι οποίες αναπτύχθηκαν μετά τον Αριστοτέλη. Προηγήθησαν του Αριστοτέλη μόνον εμπειρίες. Επιστημονικές εμπειρίες δεν υπήρχαν. Υπήρχαν βιολογικές εμπειρίες.

Μετά τον Αριστοτέλη και τα όσα σπουδαία μας άφησε, τι δημιουργήθηκε;

Δημιουργήθηκε η επιστήμη, η οποία είχε κοινωνικές εμπειρίες, συλλογικές εμπειρίες, δηλαδή επίπεδα πολιτισμικά, τα οποία έπρεπε να κληρονομηθούν και να μεταβιβαστούν στις διάδοχες καταστάσεις στο χρόνο, η εξέλιξη δηλαδή της κοινωνίας. Να μην πάει χαμένη η γνώση και η εξέλιξη. Έτσι φτιάχνεται το μεταβιολογικό DNA το οποίο αποτελεί προωθητική δύναμη, αλλά ταυτόχρονα και φρένο. Όταν φτιάχνουμε ένα μεγάλο σιδηρόδρομο, και θέλουμε να επιτύχουμε υψηλή ταχύτητα, πρέπει να φτιάξουμε και τα φρένα για να έχουμε τον έλεγχο αυτής της τεχνολογίας και της κίνησης.

Πιστεύετε ότι υπάρχουν γύρω μας άτομα έτοιμα να αντιδράσουν στη συνεχιζόμενη σήψη και παραπληροφόρηση των πολιτών σε θέματα που θίγουν την πολιτισμική, την εθνική και τη θρησκευτική ταυτότητα του ατόμου;

Αυτή η ταυτότητα του ατόμου είναι το πολιτισμικό DNA, μέσα στο οποίο γεννιέται ο άνθρωπος. Ο προορισμός του ανθρώπου είναι να διασφαλίσει την εξέλιξη χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την υπάρχουσα κατάσταση. Δηλαδή, έχουμε μια δυναμική καλή ισορροπία αυτή τη στιγμή, από γνώσεις, από θρησκείες, πολιτικές και οικονομικές γνώσεις, και δεν μπορούμε να φτιάξουμε ένα ελεγχόμενο μέλλον. Διότι αν το μέλλον ξεφύγει από τον έλεγχο, δεν ξέρουμε τι μπορεί να βγει. Ο άνθρωπος δεν γνωρίζει το σκοπό για τον οποίο έγινε. Εντούτοις όμως, το σύστημα που τον έφτιαξε το γνωρίζει και γι’ αυτό το λόγο του δίνει τη δυνατότητα να ελέγχει την εξέλιξη, ώστε στην εξέλιξη αυτή να μη χαθεί η πραγματικότητα που έχει δημιουργηθεί. Αυτό το πράγμα δικαιολογεί π.χ. την Ιερά Εξέταση κατά το μεσαίωνα.

 Κύριε Τομόπουλε, εξηγήστε μας γιατί δικαιολογεί την Ιερά Εξέταση;

Επειδή ο άνθρωπος δεν νοιάζεται μόνο για την εξέλιξη. Πρέπει να διασφαλίσει κιόλας ότι η εξέλιξη αυτή θα πάει στη σωστή κατεύθυνση και δεν θα ξεφύγει να πάει αλλού. Το θέμα αυτό το είχε θίξει και ο Ντοστογιέφσκι στο βιβλίο “Αδελφοί Καραμαζώφ”. Εκεί έρχεται ο Χριστός ξανά και τον πιάνει η Ιερά Εξέταση και Του λέει: “Εμείς φτιάξαμε έναν κόσμο ελεγχόμενο κι ωραίο όπου πιστεύουν στο Θεό. Εσύ τώρα γιατί μας τον ανακατώνεις και φέρνεις καινούργια προβλήματα και θέλεις να πάμε σε μια άλλη κατάσταση την οποία δεν ξέρουμε ποια είναι και δεν μπορούμε να την ελέγξουμε;” Αυτό στην ουσία ήταν το πρόβλημα, ο έλεγχος. Η ελεγχόμενη κατάσταση των πρώτων χριστιανικών θρησκειών που κατείχε η εκκλησία. Προσπαθούσε να διατηρήσει τον έλεγχο αυτού που δημιούργησε. Θεωρεί τον άνθρωπο ότι δεν έχει πρόβλημα να πάει παραπέρα, είναι καλά εκεί που είναι και κάνει αυτά που θέλει ο Θεός.

Η τοποθέτησή σας σε αυτό το θέμα περί ελέγχου και Ιεράς Εξέτασης, ποια είναι;

Η απάντησή μου σε αυτό το θέμα είναι η εξής: Είναι ο άνθρωπος ο σκοπός που έκανε ο Θεός τον άνθρωπο; Αν θεωρήσουμε ότι πρέπει να μείνουμε στο γεγονός ότι όλα είναι καλά, ωραία κι ελεγχόμενα, απλώς παίρνουμε απόφαση για το Θεό να σταματήσει την εξέλιξη του ανθρώπου.

Η προσπάθειά σας αυτή προς την κατανόηση της αλήθειας, μας οδηγεί στο να επαναφέρουμε στο προσκήνιο τον αιθέρα των προσωκρατικών. Όπως μας λέτε σε κάθε μέρος της συζήτησής μας, ο αιθέρας αποτελεί το μοναδικό κρίκο στην αλυσίδα των γνώσεων, ο οποίος συνδέει τις φυσικές επιστήμες με τη θρησκεία.

Αν εξακολουθούμε να αγνοούμε τον αιθέρα δεν μπορούμε να προχωρήσουμε, όπως δεν θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε στα μαθηματικά αν κάποιοι δεν είχαν εισηγηθεί τον απειροστικό λογισμό.

Ο αιθέρας ο οποίος βρίσκεται εκτός χωροχρόνου, είναι ο φορέας της συνείδησης του σύμπαντος τον οποίο θεωρείτε ως ενσυνείδητο οργανισμό και ο οποίος βρίσκεται σε ολογραμμική σχέση με τον άνθρωπο, όπως και όλα τα υπόλοιπα υποσυστήματα. Αυτή είναι μια άποψη την οποία υποστηρίζετε εσείς και όπου επιστήμη και θρησκεία ουδεμία αναφορά κάνουν στο θέμα αιθέρα. Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;

Η επιστήμη έχει πρόβλημα με τον αιθέρα, διότι θα πρέπει να αναθεωρήσει πάρα πολλά πράγματα και να θέσει σε κίνδυνο στην αναθεώρηση αυτών των πραγμάτων την κατάργηση του μέχρι τώρα πολιτισμού μας. Συγκεκριμένα μιλάμε για την κατάργηση των βάσεων του μέχρι τώρα πολιτισμού μας.

Εξηγήστε μας τι σημαίνει ολογραμμική σχέση ώστε να γίνει πιο σαφές στον απλό αναγνώστη.

Ολογραμμική σχέση σημαίνει ότι έχουμε μια πλήρη αντιστοιχία στα φαινόμενα τα οποία δημιουργούμε εμείς σε ένα πείραμα. Ολογραμμική σχέση έχουμε αν όλα τα πράγματα κάνουν μια μετατροπή του πολιτισμού και σε αυτήν την περίπτωση εννοούμε των γνώσεων της επιστήμης. Εάν δηλαδή αυτήν τη μεταβολή θα μπορούμε να τη μεταφέρουμε σε όλα τα επιμέρους στοιχεία του πολιτισμού μας.

Με ποιο τρόπο καταφέρατε να κάνετε γνωστές αυτές τις απόψεις, εκτός από το βιβλίο σας “Αναζητώντας την ανθρώπινη ταυτότητα”, το οποίο εκδόθηκε το 2010 (ως αυτοέκδοση).

Ποτέ δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία στα προσωπικά μου συμφέροντα και δεν ενδιαφέρθηκα για οποιαδήποτε αναγνώριση αυτών των γνώσεων διότι θεωρώ ότι το να επιδιώξεις την αναγνώριση των γνώσεων είναι μια εντελώς διαφορετική διαδικασία, ένα διαφορετικό επίπεδο συνειδητότητας από το να μπορείς να πραγματοποιήσεις τις γνώσεις. Το να δημιουργήσεις γνώση και το να διαδώσεις γνώση, να βάλεις γνώση στο περιβάλλον σου, είναι τελείως διαφορετικά φαινόμενα και χρειάζεται δύο διαφορετικούς χαρακτήρες ανθρώπων. Εγώ δεν ασχολήθηκα ποτέ με το να διεκδικήσω ή να αμφισβητήσω τις γενικότερες θέσεις της επιστήμης. Δεν με ενδιαφέρει να επιβάλω τις απόψεις μου με στόχο την προσωπική αναγνώριση.

Ναι, αλλά εσείς κάνατε διαλέξεις και στο Ευγενίδειο Ίδρυμα πολλά χρόνια. Γιατί σταματήσατε;

Με τις διαλέξεις αυτές δεν επιχείρησα ποτέ να αλλάξω τη συνειδητότητα της κοινωνίας μέσα στην οποία ζούσα. Απλώς ενημέρωνα τους ανθρώπους για καινούργιες ιδέες τις οποίες έπρεπε να έχουν υπόψη τους για να μπορεί ο καθένας από μόνος του να δει σε ποια μεριά ανήκει. Ή πάει στην κατεστημένη γνώση ή έρχεται μαζί μου στην αναζήτηση της καινούργιας.

Σήμερα κάνετε διαλέξεις;

Όχι, σταμάτησα. Τις διαλέξεις τις έκανα στο Ευγενίδειο, το οποίο παρόλο που είναι κέντρο για αστρονομία και για τεχνολογία, εκείνη την εποχή μου ζήτησαν να κάνω μία σειρά διαλέξεων και την έκανα για περίπου τέσσερα χρόνια. Όταν κατόπιν έγινε η μεταπολίτευση, αυτοί οι οποίοι έλεγχαν την πολιτική κατάσταση θεώρησαν ότι δεν χρειάζεται να θέσουμε αμφιβολίες ως προς τις βάσεις της γνώσεως την οποία χρησιμοποιούμε ως θεμέλιο για να κάνουμε τον πολιτισμό μας. Η γνώση μας είναι πολύ περιορισμένη για να είναι οριστικό θεμέλιο ενός πολιτισμού. Ο πολιτισμός αυτός ήταν μια μεταβατική κατάσταση η οποία είχε μια ιστορική εξέλιξη, την οποία εγώ δεν είχα σκοπό να ελέγξω, αλλά απλώς να θέσω τις αμφιβολίες μου για τα υπάρχοντα.

Διάβασα στο βιβλίο σας ότι η μέρα που ο φυσικός επιστήμονας –κατά πλειοψηφία– θα αισθάνεται ταυτόχρονα και ιερέας, μύστης, φιλόσοφος δεν είναι μακριά. Μιλάτε μάλιστα για μια σοφία η οποία φαίνεται ότι μας έχει ήδη αγγίξει. Πώς το υποστηρίζετε αυτό;

Μας έχει αγγίξει, ναι. Αυτό το πράγμα μπορεί να το θεμελιώσει κανείς από την ιστορία. Από την αρχαία Ελλάδα η οποία είχε έναν πολιτισμό επιπέδου βλέπουμε, ότι είχαμε ένα φαινόμενο όπου δεν υπήρχαν αρχηγοί θρησκειών.

Ναι, αυτό γινόταν τότε. Εμείς πώς θα φθάσουμε στο σημείο να έχουμε έναν επιστήμονα που θα αισθάνεται και μύστης και ιερέας;

Ο ιερέας εκείνης της εποχής δεν ήταν επιστήμων, διότι η επιστήμη είχε έναν Πλάτωνα, έναν Αριστοτέλη οι οποίοι στήριξαν έναν πολισμό που τον λένε “κλασικό πολιτισμό”. Αυτός ο πολιτισμός δεν στηρίχθηκε σε θρησκείες. Υπήρχαν τα αρχαία μυστήρια, υπήρχαν οι ιερείς οι οποίοι έκαναν τα μυστήρια που ήταν για λίγους και ο πολισμός και η φιλοσοφία ήταν για όλους.

Άρα, πώς θα είναι κατά τη γνώμη σας ο φυσικός τού μέλλοντος;

Ο φυσικός του μέλλοντος θα πρέπει να προχωρήσει και να μην αρκεστεί στο γεγονός ότι ο άνθρωπος έφτιαξε το Θεό για να λύσει τα δικά του προβλήματα, διότι θεωρητικά οι επιστήμονες λένε ότι οι απλοί άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν φιλοσοφική γνώση ή επιστημονική γνώση, θέλουν κάποιον τρόπο, κάποια βάση, με την οποία θα ρυθμίζουν τις μεταξύ τους σχέσεις όσον αφορά την επιβίωση και την εξέλιξη. Αυτά τα δύο πράγματα δεν χρειάζονται επιστήμη. Η εμπειρία της καθημερινότητας δίνει τις απαντήσεις. Αυτό είναι λάθος, διότι επειδή δεν μπορούμε να αποδείξουμε την ύπαρξη του Θεού με μαθηματική ή επιστημονική απόδειξη, πρέπει να πούμε ότι ο Θεός αποτελεί αντικείμενο της θεολογίας και δεν ασχολούμεθα μαζί του. Το ίδιο πράγμα λέμε και όταν ρωτήσουμε πού βρέθηκε η συνειδητότητα. Η απάντηση δεν είναι θέμα επιστημονικό, διότι δεν μπορούμε, προς το παρόν, να κάνουμε πειράματα και να αποδείξουμε ότι η συνειδητότητα είναι θέμα ψυχολογίας. Δηλαδή, μιας επιστήμης που έχει τα στοιχεία, αλλά δεν επαρκεί για να ερμηνεύσει τα θεμέλια του συνόλου της υπάρξεως του ανθρώπου.

Αυτή η σοφία που ισχυρίζεστε ότι φαίνεται να έχει αγγίξει τον άνθρωπο, ποια είναι;

Από τις διαλέξεις όπου έκανα γνωρίζω ότι τα θέματα αυτά ενδιαφέρουν τους ανθρώπους πολύ περισσότερο από όσο παραδέχεται η σύγχρονη επιστήμη. Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από περισσότερη σοφία, όχι μόνο γνώση. Η γνώση που έχει ο άνθρωπος δεν είναι σοφία. Η σοφία είναι το επόμενο επίπεδο της γνώσης, το οποίο ο άνθρωπος δεν έχει φθάσει ακόμη, τον έχει όμως αγγίξει. Τον έχει αγγίξει με το γεγονός ότι όλοι όταν θα ακούσουν τη λέξη “σοφία”, αμέσως, χωρίς να μπορούν να δώσουν απάντηση τι είναι αυτό το πράγμα, το δέχονται. Δηλαδή, όταν στα γενέθλια λένε “να ένας σοφός”, δέχονται σιωπηρά ότι ο άνθρωπος ψάχνει για τη σοφία κι ότι υποσυνείδητα τον έχει αγγίξει.

Μαρία Σ. Άνθη Δημοσιογράφος – Συγγραφέας
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ – Ο ΑΙΘΕΡΑΣ ΘΕΟΣ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ. ΑΘΗΝΑ 2015