Η Φύση, τα πάντα με Σοφία Εποίησε

Spread the love

Η φράση, η φύση τα πάντα με σοφία εποίησε, σημαίνει ταυτοχρόνως ότι είναι και μεγάλος δάσκαλος. Αν είμαστε κοντά σε δένδρα, στην πλάση ολόκληρη, έχουμε πολλά να αφουγκραστούμε, να διδαχθούμε μέσα από τη μέθεξη της μαγείας που θα μας προκαλέσει στις αισθήσεις. Η αρχιτεκτονική όλων των πλασμάτων και των ανθρώπων με τη φύση είναι ενότητα, ύλη και πνεύμα είναι ενότητα. Όπως και μέσα στην παραξενιά της κενό και ύλη είναι ενότητα. Είναι ταυτόσημες ιδιότητες της ύλης.

Οι περισσότεροι άνθρωποι, πριν ακόμα ασχοληθούν με κάτι, πριν τους το δείξουν το ξέρουν, είναι μαθημένοι από πριν. Άλλοι πάλι επειδή έχουν τις βάσεις και την κλίση το ταλέντο που θα εκδηλωθεί, θα διδαχθούν αυτό που στην πορεία θα ασχοληθούν, άλλοι θα έχουν δυνατότητες και ενδιαφέροντα και θα σταθούν και θα επιβιώσουν στις διάφορες αντιξοότητες. Άλλοι δεν θα αγωνιστούν και δεν θα ικανοποιηθούν για τα θέλω τους, δεν θα δουν τους καρπούς των κόπων τους. Άλλοι πάλι θα κάνουν άθλους, θα ζήσουν στον συνεχή πόλεμο με τη δική τους επιλογή, αλλά θα αισθάνονται σαν να ζουν ένα παραμύθι μέσα σε παλάτια.

Όλοι αυτοί που περιέγραψα, υπάρχουν βρίσκονται ανάμεσά μας. Όλες είναι υπαρκτές περιπτώσει και υπάρχουν κι άλλες απλώς ανέφερα τις πιο βασικές. Στην περίπτωση εκείνη που κάποιος δεν θέλησε να αγωνιστεί, είναι γιατί αυτό το θεωρεί περιττό. Γι’ αυτόν η καλή ζωή, δεν είναι η εργασία, η πραγμάτωση, ο αγώνας για δημιουργία, είναι η απόλαυση, να γεύεται την ευχαρίστηση, κι αν ακόμα εργασθεί για κάτι κόπος θα είναι όχι δημιουργίας αλλά αγκαρίας. Αγκαρία θα είναι ακόμη και η διαδρομή για το σπίτι, αν βρει κάτι να πάει γρηγορότερα καλά θα είναι. Αγαπάει πολύ την ύλη, κοιτάζει το συμφέρον του, δεν είναι όλα όμως για το κέρδος είναι και για να συμβάλεις στη εξέλιξη και αυτό το κάνουμε όλοι μαζί, ο καθένας από λίγο. Ενώ όλοι οι άνθρωποι έχουν δυνατότητες λίγοι θέλουν να τις χρησιμοποιήσουν με σκοπό τη δημιουργία.

Η δημιουργία έχει αιθερική υπόσταση γι’ αυτό και θέλει να έχουμε μέσα μας τον έρωτα και την αγάπη για τα οράματα για τα όνειρα για τους στόχους, όσο υπάρχει το θέλω, υπάρχει και ο δρόμος. Για την προσωπικότητα του Λεονάρδου Ντα Βίντσι, ο Μαρσέλ Μπριόν ο οποίος μελέτησε τα χειρόγραφά του, αναφέρει τα εξής: «όταν αναλύσουμε τις κεντρικές γραμμές των στοχασμών του Λεονάρδου, βρίσκουμε μέσα τους, μιαν αρχική πείρα που την απόχτησε όταν ήταν ακόμη παιδί, κάποιαν αλήθεια που την έμαθε κατευθείαν από τη φύση. Βλέποντας να τρέχουν τα έντομα ανάμεσα από χόρτα, παρατηρώντας την ανάπτυξη των φυτών, μελετώντας τον τρόπο που τα πουλιά χτυπούν τα φτερά τους προκειμένου να πετάξουν από τη μια άκρη του ουρανού στην άλλη, συλλαμβάνοντας τα παιχνιδίσματα του φωτός ανάμεσα στα φύλλα των δένδρων, τους ιριδισμούς της ομίχλης, πάνω στον ορίζοντα, έπαιρνε τα πρώτα μαθήματα από τη φύση και ήξερε πόσο ήταν χρήσιμη αυτή η εντολή που έδινε κάθε τόσο σ’ όποιον ήθελε να την ακούσει». (Μπριόν, χ.χ.ε, σελ. 77)

Σε άλλο χωρίο αναφέρει χαρακτηριστικά για το Ντα Βίντσι και πάλι σχετικά με τα χειρόγραφα κείμενα που άφησε πίσω του αυτός ο μεγάλος ο Καλλιτέχνης, εφευρέτης, γλύπτης και λαμπρός άνθρωπος: «Κάθε φορά που σκύβει πάνω από το ανθρώπινο σώμα σκέφτεται ολόκληρη τη γη. Ανακαλύπτει σ’ αυτόν τον «μικρόκοσμο», την ίδια τάξη αι τελειότητα που ανακαλύπτει και στο «μακρόκοσμο». Οι αρτηρίες και οι φλέβες, του θυμίζουν τις λεπτές γραμμές των ποταμών και των καναλιών που σημείωνε στους γεωγραφικούς του χάρτες. Τα λεπτά κόκκαλα τα καρφωμένα στις θέσεις τους, του θυμίζουν την κατασκευή του πλανήτη μας με τα μεσοζέματα των βράχων. Το μεγάλο μυστήριο της μήτρας, επαναλαμβάνει σε μικρογραφία τον κεντρικό ωκεανό που λούζει μέσα στο αιώνιο σκοτάδι, το πιο εσωτερικό σώμα της γης». (Μπριόν, χ.χ.ε, σελ. 206) Ο Ντα Βίντσι καταπιάστηκε με την Ανατομία όπως και με άλλες επιστημονικές έρευνες για να ξεδιαλύνει το μυστήριο της αναπνοής της κυκλοφορίας του αίματος, της όρασης, της κίνησης κι ακόμη, το μεγάλο μυστήριο της ίδιας της ζωής όπως μεταξύ άλλων μας περιγράφει ο Μαρσέλ Μπριόν, ο οποίος μελέτησε τα χειρόγραφά του, που ανέφεραν συγκεκριμένα σε κάποιο απόσπασμα ότι είναι μάταιο να βρούμε μια λύση στο πρόβλημα της αρχής της ζωής. Όταν ερευνά ανατομικά το σώμα σε μια έγκυος γυναίκα, μένει κατάπληκτος από την αρμονική ισορροπία και ζωγραφίζει δίπλα στο έμβρυο έναν σπόρο κλεισμένο μέσα σε ένα κοχύλι. Σε αυτό το απόσπασμα στο μυστηριακό χαρακτήρα της γυναίκας. Οι γυναικείες μορφές που ζωγραφίζει όπως η Τζοκόντα, έχουν ένα μυστήριο και αινιγματικό βλέμμα. Αυτό το μυστήριο κατά το Ντα Βίντσι του εμβρύου και της μήτρας, κρατάει το κλειδί για όλες τις άλλες γνώσεις μας. Από αυτό εξαρτάται η σύνθεση του σύμπαντος και η κίνηση των κόσμων. Σε χειρόγραφο κείμενο για την ανατομία, χαρακτηρίζει το ανθρώπινο σώμα, μικρογραφία του μικρόκοσμου. Είχε μελετήσει την κοσμογραφία του Έλληνα σοφού και Γεωγράφου Πτολεμαίου και είχε κάνει παρατηρήσει όσον αφορά τα πετρώματα και τη σύστασή τους και τη γεωλογική κατασκευή της γης. Ακολουθώντας τη μέθοδο του Πτολεμαίου, επιβεβαίωσε ότι ο άνθρωπος είναι ένας μικρόκοσμος που έχει βασικά την ίδια σύνθεση με το μακρόκοσμο και πειθαρχεί στους ίδιους νόμους. (Μπριόν, χ.χ.ε, σελ.202)

Ο Μπριόν μας λέει ότι μια σιωπηλή μουσική πηγάζει από τους πίνακές του κι ότι: «Μας φαίνεται παράξενο να βλέπουμε αυτόν τον «ακαλλιέργητο», άνθρωπο να παρουσιάζεται τόσο καλά μορφωμένος ώστε να σημειώνει το όνομα του Πυθαγόρα σε πολλές από τις σημειώσεις του. Μέαα στα μαθηματικά συναντά το στέρεο έδαφος, την αμετάβλητη περιοχή». (Μπριόν, χ.χ.ε, σελ.86)

Για το Ντα Βίντσι ο αριθμός είναι ο νόμος όλης της ζωής, το παν είναι αριθμός. Για τα μαθηματικά όσα γράφει στα χειρόγραφά του, είναι μια απολογία, συγκεκριμένα μας λέει το εξής: « Εδώ δεν συζητείται αν δυο φορές το τρία μας κάνουν περισσότερο ή λιγότερο από το έξι, ή αν το άθροισμα των γωνιών ενός τριγώνου, είναι μικρότερο από το άθροισμα δύο ορθών. Αντίθεα οι συζητήσει χάνονται μέσα σε μια αιώνια σιωπή και βασιλεύει ανάμεσα στους μαθητές αυτής της επιστήμης μια ειρήνη που ποτέ δεν μπορούν να καταλήξουν σ’ αυτή οι ψεύτικες διανοητικές θεωρίες.» (Μπριόν, χ.χ.ε, σελ.87)

Μέσα στις επτά χιλιάδες χειρόγραφα του Λεονάρδου που βρίσκονται διασκορπισμένα και φυλάγονται στις βιβλιοθήκες του Παρισιού, του Λονδίνου, του Μιλάνου, του Τουρίνοιυ, της Οξφόρδης και του Ουίνδσωρ μπορούμε να θαυμάσουμε τη μεγαλοφυία του Ντα Βίντσι που η φύση του δίδαξε πώς να ενεργεί. Όταν λέει ότι είναι μάταιο να βρούμε λύση στο πρόβλημα της αρχής της ζωής, δείχνει το σεβασμό στο θεό, σε ότι είναι θείο και ουράνιο. Θεωρεί ματαιότητα να ζητάμε το ακατόρθωτο. Αυτός ο σεβασμός βάζει ένα όριο στην ανθρώπινη αλαζονεία που θέλει να ανακαλύψει και να ερευνήσει τα πάντα. Ο ίδιος ο Ντα Βίντσι ζητάει σε όλα σχεδόν μια μαθηματική απόδειξη ώστε να μην υπάρχει η αμφιβολία. Έχει έναν σεβασμό στη φύση που τον δίδαξε και τα πάντα με ην αρχιτεκτονική της με σοφία εποίησε.

«Η Παρθένος, Το Βρέφος και η Αγία Άννα». Η αξία του πίνακα είναι αμύθητη, θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα του Ντα Βίντσι και η ηλικία του ξεπερνά τα 500 χρόνια. Ο πίνακας βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου

Ο πίνακας της «Τζοκόντα», με τη μυστηριώδη αινιγματική έκφραση. Ο πίνακας φιλοτεχνήθηκε κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του Ντα Βίντσι και σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου. Δεν είναι η πρώτη φόρα που ανακαλύπτονται πράγματα στο διάσημο πίνακα. Μέλη της ιταλικής Επιτροπής Πολιτιστικής Κληρονομιάς ανακάλυψαν γράμματα και αριθμούς που είναι ορατά εάν γίνει μεγέθυνση υψηλής ανάλυσης στα μάτια της Μόνα Λίζα. “Τα σύμβολα αυτά δεν είναι ορατά με γυμνό μάτι, αλλά με έναν μεγεθυντικό φακό είναι ξεκάθαρα,” αναφέρε ο Silvano Vinceti, πρόεδρος της Επιτροπής. Η είδηση αυτή δημοσιεύθηκε στα ιταλικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης.