Η Επανάληψη

Φίλες και φίλοι αναγνώστες σας παραθέτω κείμενα από το βιβλίο

«Η επανάληψη… Το άνοιγμα των πυλών»

Ό,τι έγραψα, απευθύνεται σε κάθε απλό άνθρωπο που έχει δει έστω και κάτι να επαναλαμβάνεται στη ζωή του.
Όλα όσα συνέβησαν, σε μια επανάληψη έγιναν δίδαγμα καθοριστικό για μένα. Όταν οι ίδιοι, είμαστε κάθε μέρα μια επανάληψη, ασφαλώς και οι άλλοι τότε που επαναλαμβάνονται σε εμάς, κάτι θέλουν να μας δείξουν. Η τυχαία συνάντηση είναι κάτι περισσότερο από λόγια για το γεγονός όπου συμβαίνει ή θα συμβεί, διότι δεν έχει λεχθεί μόνο κάτι που μας αφορά, αλλά γίνεται και πράξη μια συγκεκριμένη στιγμή. Πρόκειται για ένα πολύ προσωπικό θέμα ο τίτλος του βιβλίου, για πολύ προσωπικές και ιδιαίτερες υποθέσεις που με ταλάνισαν για χρόνια σε μια πορεία στις μεταβάσεις που δεν ήξερα αν θα γύριζα πίσω, αν θα ήμουν ξανά η ίδια. Δεν είμαι τίποτα το ιδιαίτερο και το καταπληκτικό ούτε γνωρίζω κάποιο μεγάλο μυστικό, ούτε έχω κάτι να κρύψω, είμαι ένας άνθρωπος όπως είναι όλοι, αφού όλοι έχουν τη δυνατότητα να βλέπουν και να γνωρίζουν αυτά που γνώρισα κι εγώ.

Κανείς δεν μπορεί να αποφύγει το νόμο της επανάληψης. Όλοι υπόκεινται κάτω από το ίδιο φαινόμενο αργά ή γρήγορα, διότι όλοι είναι ισόβαθμοι και ισάξιοι στις δύο γεωμετρικές σταθερές του σύμπαντος στις δύο εκ διαμέτρου ίσες και αντίθετες φυσικές δυνάμεις. Επομένως δεν γνωρίζω τίποτα, απλές παρατηρήσεις έχω κάνει και συνδέσεις για κάποια συμπεράσματα τα οποία μπορεί να αναιρεθούν, δεν είμαι ο ειδικός ούτε κάποια πολύξερη, υποθέτω ότι μια επανάληψη ζω.

Άνθρωποι στη ζωή επαναλαμβάνονται, μέσα σε ένα αέναο ταξίδι ερχομού και επιστροφής, γεγονότα, καταστάσεις, όλα τα ίδια και το καθένα σε άλλη μορφή εκδήλωσης, ενώ όλοι νομίζουν ότι γίνονται στη τύχη, ότι όλα εντάσσονται στη σφαίρα του τυχαίου. Κάποια θέματα μπορεί να είναι τυχαία στη ζωή, όχι όμως η επανάληψη, διότι αποδεικνύεται ότι ήλθε για να πραγματοποιηθεί το απραγματοποίητο σε κάποια δεδομένη στιγμή. Παρακολουθώντας τις διάφορες φάσεις της στους υπολογισμούς μου, χωροχρονικά όπου κι αν βρεθώ, μέσα σε ένα ατελείωτο πλέγμα συναντήσεων και ανεξήγητων γεγονότων αυτή επιβεβαιώνεται ξανά και ξανά. Το αποτέλεσμα αυτών των παρατηρήσεων, στηρίχτηκε για χρόνια σε αυτήν την επανάληψη ενός κύκλου. Ο κύκλος είναι ο μακρόκοσμος και μέσα σε αυτόν τα ανθρώπινα συμπλέγματα με το μικρόκοσμο σε κάθε μορφή…

Οι πράξεις είναι έκφραση των γεωμετρικών σταθερών ενός ηλεκτρομαγνητισμού άλλοτε θετικού και άλλοτε αρνητικού, είναι ενέργειες με διαφορετικό ηθικό υπόβαθρο στο φυσικό πεδίο και διαφορετικό στο παράλληλο μεταφυσικό πεδίο. Σύμφωνα με το φυσικό πεδίο κάθε εκδήλωση υπόκειται σε αυτή την αντίθεση.

Το αποτέλεσμα των δυο αυτών σχέσεων, θα κριθεί πέρα από τη φυσική του αισθητού κόσμου όπου το ηθικό και το ανήθικο, θετικό και αρνητικό, καλό και κακό, φως και σκοτάδι, υπερβαίνουν κάθε ηθική σχέση, βρίσκονται υπεράνω. Γι’ αυτό, η πράξη η ανθρώπινη δρα καταλυτικά στο μικρόκοσμο με τη συμπεριφορά της, αν δεν έχει κατανοήσει αυτή τη μοναδική βάση ηθικής που βρίσκεται στο σύμπαν κι ότι από αυτήν εξαρτάται κατά ένα μεγάλο μέρος το τελικό αποτέλεσμα. Επομένως και η επανάληψη ήλθε μέσα σε έναν άλλο κύκλο να λειτουργήσει διορθωτικά ξανά και ξανά, σε αυτήν την ατέλεια, το ανολοκλήρωτο που κατέχει στο μερίδιό του, απεικονιζόμενο με αριθμούς ο κάθε άνθρωπος. Η αβεβαιότητα και η προσπάθεια να ισοσκελιστεί αυτή με τη βεβαιότητα, δημιουργεί μια πάλη στο άγνωστο σε ποσοστό πολύ μικρό για να αισθανθεί κανείς ελευθερία και σε ποσοστό εξίσου μεγάλο για να πει κανείς ότι πολύ λίγα πια είναι στο χέρι μας. Με την ερμηνεία των σημείων μπορεί κανείς να ξεχωρίσει την εικονική πραγματικότητα από τη μη εικονική και να δει έναν παράλληλο κόσμο που δεν είναι το παράδοξο αλλά αυτό που στην δεδομένη στιγμή μπορεί αυτό το κάτι που εμφανίζεται να είναι αυτό που είναι μέσα στη συνειδητότητά του. Το ακατόρθωτο γίνεται σε καίριες στιγμές, σε συγκεκριμένες.

Αν και δεν επιτυγχάνεται πάντα, είναι μια ζωγραφιά με τα χρώματα της ίριδας, έχει γεωμετρικό σχέδιο και τα μαθηματικά της μεταφυσικής. Λέξεις όπως σημεία, προνόηση, αβεβαιότητα, προσπάθεια, πιθανότητα, πρόβλεψη είναι η εισαγωγή στο στάδιο το αρχικό πριν εμβαθύνουμε στην «Επανάληψη». Σημαντικό ρόλο παίζουν εδώ οι εικόνες που φθάνουν στο οπτικό πεδίο. Όλα είναι εικόνες που ταξιδεύουν με έναν στροβιλισμό από το διάστημα και λόγος και ήχος που ταξιδεύουν από και προς το διάστημα. Όλα είναι ενέργειες με αρχαιότερη εκείνη του καλού και του αγαθού, αυτό στο τέλος θα επικρατήσει.

Της Μαρίας Σ. Άνθη   
«Η επανάληψη… Το άνοιγμα των πυλών»
Εκδόσεις Δεσμός. Αθήνα 2013