Βιοπολιτική – Δράση και Όραμα για μια Κοινωνία Ελπίδας

Πανηγυρική Συνεστίαση του Ροταριανού Ομίλου Αμαρουσίου και Αθήνας Ξενοδοχείο Civitel Olympic

«Μπορούμε να οικοδομήσουμε μια κοινωνία ελπίδας ενόψει των τεράστιων κρίσεων και προκλήσεων; Μπορεί να αποτελέσει η Ελλάδα τον πυρήνα αυτής της προσπάθειας; Η ευθύνη ανοίκει σε κάθε μέλος της κοινωνίας. Η τεχνολογία προσφέρει αμέτρητες ευκαιρίες και ανοίγει νέους ορίζοντες. Όμως δίχως φωτισμένη ηγεσία, ο κίνδυνος είναι ορατός.»

Με τα λόγια αυτά, η Πρόεδρος και Ιδρύτρια της Διεθνούς Οργάνωσης Βιοπολιτικής, Καθ. Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη, παρέλαβε τιμητικό βραβείο από τον Πρόεδρο του Ροταριανού Ομίλου Αμαρουσίου, Αθανάσιο Φρούσσο, κατά την διάρκεια της Πανηγυρικής Συνεστίασης του Ομίλου, που πραγματοποιήθηκε μαζί με τον Ροταριανό Όμιλο Αθηνών στο ξενοδοχείο Civitel Olympic, στις 30 Μαΐου 2016. Η κα. Βλαβιανού Αρβανίτη ήταν η κεντρική ομιλήτρια της βραδιάς και τόνισε τον τρόπο με τον οποίο η προστασία του βίου μπορεί να μας δώσει δύναμη για να εμπνεύσουμε στους ηγέτες ένα φωτισμένο όραμα ελπίδας.

«Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για μένα η πρόσκληση του Ροταριανού Ομίλου Αμαρουσίου, διότι πιστεύω ακράδαντα ότι για να είστε στον Ροταριανό Όμιλο θεωρείτε ότι μπορούμε να προσφέρουμε πολλά στην κοινωνία. Προς αυτή την κατεύθυνση θα αναζητήσουμε λύσεις: «Τί μπορώ να κάνω εγώ σαν άνθρωπος;» Οφείλουμε σε αυτή την αναζήτηση να σκεφτούμε όλες τις διαστάσεις. Η νεολαία της πατρίδας μας μεταναστεύει στο εξωτερικό, μια κατάσταση που οφείλουμε να σταματήσουμε. Εμείς στην Βιοπολιτική άλλωστε συνεργαζόμαστε με πολλά νέα παιδιά, χαρισματικά παιδιά, που εργάζονται και πιστεύουν στον σκοπό μας.

Πηγαίνοντας σε διάφορες ομιλίες και συνέδρια στο εξωτερικό, διακεκριμένοι φίλοι με ρωτούν για την Ελλάδα: «Τί γίνεται στην χώρα; Τί συμβαίνει με την κρίση την οποία ζούμε;» Τους απαντώ ότι η Ελλάδα έχει περάσει πολλές κρίσεις σε όλες αυτές τις χιλιετίες, και η πιο σοβαρή ίσως να ήταν οι Περσικοί Πόλεμοι. Όταν οι Αθηναίοι είδαν την πόλη τους να καίγεται κι όλα να καταστρέφονται, έκτισαν τον Παρθενώνα. Αυτή είναι η απάντηση στην κρίση. Στην οικονομική, την περιβαλλοντική, και κυρίως στην κρίση ηγεσίας που δυστυχώς γίνεται όλο και πιο έντονη. Μόνο αν αλλάξουμε αυτούς τους λίγους, το 1% του πληθυσμού της γης, εκείνους που έχουν την μεγαλύτερη οικονομική δύναμη, μόνο τότε μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα διασώσουμε το αγαθό του βίου στον πλανήτη. Είναι ένα δύσκολο έργο αλλά σε αυτή την μετακαπιταλιστική εποχή, έχει έρθει η στιγμή να ξεχάσουμε τα στερεότυπα και να αναζητήσουμε φωτισμένη ηγεσία με έμπνευση.

Ο βίος είναι το πολυτιμότερο αγαθό στον πλανήτη μας, κι εμείς διακινδυνεύουμε τη συνέχισή του. Στην Βιοπολιτική – πολιτική με την πλατωνική έννοια και όχι με την κομματική – αγωνιζόμαστε γι’αυτήν ακριβώς την συνέχιση. Αντιλαμβανόμαστε τις διαφορές στην γλώσσα, την θρησκεία, τον πολιτισμό σαν τον πλούτο της ανθρωπότητας που πρέπει να διαφυλάξουμε. Όταν ένα μέρος του σώματος της κοινωνίας υποφέρει, όλο το σώμα υποφέρει, όπως και στο ανθρώπινο σώμα, και σας καλώ να σκεφτείτε αυτό το παράδειγμα με τους βασανισμένους πρόσφυγες στην χώρα μας σήμερα. Χρειάζεται να νοιώσουμε την αλληλεξάρτηση όχι μόνο με όλους τους ανθρώπους της γης αλλά και με όλες τις μορφές ζωής. Κάθε στιγμή που περνάει, κάθε κτύπος του εκκρεμούς που μετράει το χρόνο σημαίνει την καταστροφή κάποιας μορφής ζωής για πάντα. Πρέπει λοιπόν να αναρωτηθούμε: «Έχουμε εμείς το δικαίωμα να αδιαφορούμε για αυτό; Έχουμε το δικαίωμα να προχωράμε στο όνομα της υπερκατανάλωσης που έχουμε καταστήσει βαρόμετρο της κοινωνίας και να μην αντιλαμβανόμαστε ότι θέτουμε την ίδια την ζωή σε κίνδυνο;

Σίγουρα απαιτείται παιδεία, ένας εξαιρετικά νευραλγικός τομέας, στον οποίο εμείς, ως Βιοπολιτική, δίνουμε ιδιαίτερο βάρος. Στον χώρο της διεθνούς εκπαίδευσης, δημιουργήσαμε μια σειρά διαδικτυακών μαθημάτων, τα οποία προσφέρουμε εντελώς δωρεάν με συμμετοχή χιλιάδων ενδιαφερομένων από 140 χώρες. Τα θέματα αφορούν την γεωργία, την διατροφή, την πράσινη οικονομία, την αντιστροφή της ανεργίας, την αναχαίτιση της κλιματικής αλλαγής, και σας προσκαλώ όλους να τα παρακολουθήσετε και να συμμετάσχετε.

Απαιτείται επίσης μια υγιής ενημέρωση μέσα από ΜΜΕ που θα λειτουργούν τελείως διαφορετικά απ’ότι σήμερα. Χρειαζόμαστε μέσα ενημέρωσης που θα εστιάζουν στα χιλιάδες θετικά που συμβαίνουν στην κοινωνία μας καθημερινά και ταυτόχρονα στις χιλιάδες δυνατότητες που δίνονται για να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής όλων των πολιτών.

Όταν ξεκίνησα να μιλάω για το περιβάλλον το 1985, ακουγόταν ως κάτι το εξωπραγματικό. Σταδιακά, η νοοτροπία άλλαξε και σήμερα όλοι πλέον αναγνωρίζουν την αξία του. Ο Δήμος Αμαρουσίου υπήρξε από τους πρωτοπόρους. Το 1993 είχαμε συνεργαστεί σε σειρά σεμιναρίων για την ανακύκλωση φέρνοντας τους βιομήχανους σε επαφή με την τεχνογνωσία ώστε να ευαισθητοποιηθούν για την προστασία του περιβάλλοντος. Με το Διεθνές Πανεπιστήμιο για το Βιο-Περιβάλλον, μια πρωτοβουλία που ξεκινήσαμε το 1991, θέσαμε σαν κεντρικό άξονα της παιδείας τον βίο, καθώς και την αλληλεξάρτηση μεταξύ όλων των επιστημών.

Για να προχωρήσουμε προς ένα ελπιδοφόρο μέλλον, χρειάζεται η συνεργασία τέχνης και τεχνολογίας και η κινητοποίηση όλων των δημιουργικών δυνάμεων της ανθρωπότητας. Όμως οι περισσότεροι φορείς εστιάζουν κατά κύριο λόγο την προσοχή τους στην τεχνολογία. Συμφωνώ με την προσέγγιση αυτή, ωστόσο οι τέχνες αφορούν πάνω το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού, ειδικά αν συμπεριλάβουμε και τη μουσική, την ποίηση, τη φωτογραφία, τις εικαστικές τέχνες. Προκηρύσσουμε λοιπόν έναν διεθνή διαγωνισμό – και θα ήθελα πολύ να το ασπαστεί αυτό ο Ροταριανός Όμιλος Αμαρουσίου και να συνεργαστούμε – σε όλους τους τομείς της τέχνης, για την κατανόηση του μικρόκοσμου, του οποίου η ομορφιά και η συμμετρία είναι εκθαμβωτική. Ας αναλογιστούμε μόνο ότι περισσότερες από 10⁽²¹⁾ χημικές αντιδράσεις λαμβάνουν χώρο σε ένα μόνο κύτταρο κατά την διάρκεια ενός εικοσιτετραώρου. Aυτός είναι ο πραγματικός πλούτος. Η χαρά ότι και μία μόνο μέρα ζωής είναι μια αιωνιότητα για τον βίο.

Στον χώρο της τεχνολογίας μας ξεφεύγουν πολλά, καθώς επενδύουμε δισεκατομμύρια σε τεχνολογίες καταστροφής. Όλα τα χρήματα και οι προσπάθειες έχουν πέσει σε εξοπλισμούς που θα εξασφαλίσουν το πώς θα εξαφανίσουμε ο ένας τον άλλο όχι σε 1 λεπτό αλλά σε 10 δευτερόλεπτα, και αυτό για κάποιους αποκαλείται πρόοδος. Για να ξεφύγουμε από αυτή την φαυλότητα χρειάζεται η αναζήτηση διαχρονικών αξιών, με βαθιές ρίζες. Στο εγχείρημα αυτό, η Ελλάδα μπορεί να διαδραματίσει πρωτεύοντα ρόλο ως παγκόσμιο κέντρο συνάντησης των ειδικών για την βιο-θεώρηση της τεχνολογίας καθ’όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Ανάλογα με τον μύθο, την πολιτιστική, την ιστορική αλλά και την σύγχονη προσφορά, κάθε πετραδάκι της Ελλάδας μπορεί να αξιοποιηθεί ως σημείο διεθνούς επιστημονικής συνάντησης. Η Κως για τους γιατρούς, η Ικαρία για τους αεροναυπηγούς, κοκ. Οραματιστείτε λοιπόν και σκεφτείτε όλο τον χρόνο να γίνονται διεθνή συνέδρια για την πρόοδο της τεχνολογίας, όπου μέσα από την θέση, την αντίθεση και την σύνθεση, θα οδηγούμαστε στην δάσωση του πλανήτη. Συνέδρια και συναντήσεις των ειδικών που θα μπορούσαν να απασχολήσουν, να ανανεώσουν και να αναπτύξουν περαιτέρω ολόκληρο τον τουριστικό τομέα της χώρας μας για όλο το έτος. Μας δίνεται μια εξαιρετική δυνατότητα μέσα από τον «βιο-τουρισμό» να υπάρχει μια συνεχής ανάπτυξη και να γίνει η χώρα μας ένας διαρκής πόλος έλξης για όλη την ανθρωπότητα.

Δεν μπορείς όμως να κτίζεις κάτι χωρίς να βλέπεις όλες τις διαστάσεις, και ο ελλαδικός χώρος είναι μοναδικός. Δεν είναι μόνο η εκθαμβωτική ομορφιά της χώρας μας. Οι βαθιές ρίζες προσφέρουν τις ηθικές αξίες, την έννοια της ορθολογικής προόδου και της ευθύνης, μαζί με την δύναμη της έμπνευσης σε όλους τους τομείς. Και αυτό είναι ένα γεγονός που οφείλουν να παραδεχτούν όλοι, παρά την κρίση που βιώνουμε και που σύντομα μπορούμε να ξεπεράσουμε αν όλοι πιστέψουμε δυνατά και στηριχτούμε σε αυτές τις ρίζες.

Και ας έρθουμε στο Μαρούσι. Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ έγινε το Ολυμπιακό Στάδιο. Η ιστορία του Αμαρουσίου εδώ και 4000 χρόνια αναδεικνύει ότι υπήρξε τόπος λατρευτικών αγώνων προς τιμή της Αμαρυσίας Αρτέμιδος. Αυτήν την ιστορία και την παράδοση μπορεί να την αναβιώσει και ο Ροταριανός Όμιλος, με την αρωγή και την συνεργασία του Δήμου, έτσι ώστε το Μαρούσι να γίνει κατεξοχήν χώρος αθλητικών επιτεύξεων. Κι εδώ θέλω να διευκρινίσω το εξής: άθλος σημαίνει επίτευγμα, σωματικό και πνευματικό. Σε έναν τόπο όπως το Μαρούσι, είθε τα βέλη της Αμαρυσίας Αρτέμιδος σήμερα να μας οδηγήσουν δυναμικά προς το μέλλον. Μέσα από την κρίση μπορούμε να βρούμε την αφύπνιση και να την ονομάσουμε έμπνευση, να την ονομάσουμε δύναμη. Εδώ βρίσκεται η ελπίδα, το φως, η αναζήτηση, και η πρωτοβουλία για των διάσωση του αγαθού του βίου. Ο καθένας μας έχει ξεχωριστά πράγματα και ιδέες να προσφέρει, νέες απαντήσεις να δώσει. Όλοι οφείλουμε να πάρουμε πρωτοβουλία, να αναζητήσουμε, να συντονίσουμε τις προσπάθειες μας και να συνεργαστούμε.»

Η εκδήλωση έκλεισε με ερωτήσεις και συζήτηση με το ακρωατήριο, ενώ η ιδιαίτερα θετική ανταπόκριση του κοινού επιβεβαίωσε την ανάγκη για μια νέα δυναμική, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις με όραμα και αισιοδοξία. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το www.biopolitics.gr