ΑΥΤΟ-ΣΑΜΠΟΤΑΖ & ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ!
ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ!
Οι Πεποιθησεις διαμορφώνουν χαρακτήρες και συμπεριφορές…
Οι αρνητικές απόψεις που έχουμε καλλιεργήσει για τον εαυτό μας και τη ζωή μας, επηρεάζουν στο μέγιστο την ψυχολογική μας κατάσταση και την ισορροπία στις σχέσεις μας.
Αυτές οι ιδέες, δηλαδή η εντύπωση, η αντίληψη που διατηρούμε για τον ίδιο μας τον εαυτό και έχει ριζώσει βαθιά στο υποσυνείδητό μας, ονομάζονται πεποιθήσεις.
Το σύνολο των αντιλήψεων και χαρακτηριστικών που έχουμε σήμερα, είναι αποτέλεσμα των όσων καταστάσεων και περιστατικών έχουμε βιώσει στο παρελθόν.
Τα όσα έχουμε δει, έχουμε ακούσει, έχουμε αισθανθεί (κιναισθητική) πολλά χρόνια πριν, διαμόρφωσαν τις πεποιθήσεις μας σήμερα.
Από την βρεφική ηλικία κιόλας, ο κάθε άνθρωπος, ο κάθε οργανισμός, σαν σφουγγάρι αφομοιώνει τα όσα διαδραματίζονται γύρω του, τα όσα βιώνει, και πολύ περισσότερο τα όσα αφορούν τον ίδιο. Αν θέλω να προχωρήσω ακόμα παραπέρα σε βάθος, προτού γεννηθεί ένα μωρό, συγκεκριμένα από την 20η εβδομάδα κύησης κι έπειτα, αναπτύσσεται η αίσθηση της ακοής, που σημαίνει ότι το μωρό γίνεται ένας παθητικός παραλήπτης ήχων. Ακούει οποιουσδήποτε ήχους, φωνές, ομιλίες, μουσική που προέρχονται από το εξωτερικό του περιβάλλον, συνεπώς από εκεί ξεκινά η σύνθεση…
Οι επιπλήξεις που έχουμε δεχθεί από δασκάλους, η μη αποδοχή των φίλων μας στο σχολείο, η κοροϊδία, ο χλευασμός από άλλα παιδιά, ο θυμός και η στέρηση αγάπης από γονείς, η μη επαρκή προσοχή και σημασία που αισθανθήκαμε από το οικογενειακό μας περιβάλλον, όλα αυτά είναι κομμάτια που συμπληρώνουν το παζλ του χαρακτήρα μας σήμερα!
Θα αναφέρω ένα παράδειγμα για να μπορέσετε να κατανοήσετε την ουσία:
Ένα παιδί, επιστρέφει σπίτι από το σχολείο, γεμάτο ενθουσιασμό και υπερηφάνια για μια υπέροχη ζωγραφιά που έκανε στην τάξη του. Η μητέρα του δεν του δίνει την απαραίτητη σημασία. Είτε είναι απασχολημένη, είτε μιλάει στο τηλέφωνο κ.ο.κ. Το παιδί, αυτομάτως «κλειδώνει» μέσα στο υποσυνείδητό του ότι αυτό που κατάφερε να κάνει δεν είναι τίποτα το σημαντικό τελικά. Αντί για επιβράβευση και ενθάρυνση, που ανέμενε, εισέπραξε αδιαφορία κα βιώσε την απόρριψη.
Ακόμα ένα παράδειγμα για το πως δημιουργούνται οι πεποιθήσεις μας:
Όταν ήμουν μικρός, ο πατέρας μου έφυγε από το σπίτι.
Πεποίθηση: Νιώθω υπεύθυνος γι’ αυτό, εξού και δεν μου άξιζε αγάπη, ή δεν με αγαπούσε ο πατέρας μου και γι’ αυτό έφυγε…
Χιλιάδες παραδείγματα καθημερινά από ηλικές 0 έως 6-7 ετών που χτίζεται ο εσωτερικός μας κόσμος και συνεπώς οι πεποιθήσεις που θα μας ακολουθούν σε ολόκληρη την ζωή μας.
Το σαμποτάζ (ή αυτο-σαμποτάζ) λειτουργεί όταν το υποσυνείδητό μας, δεν μας επιτρέπει να πράττουμε αυτά που θέλουμε και επιθυμούμε συνειδητά!
Υπάρχουν πολλών ειδών προσκολήσεις που έχουμε υποσυνείδητα, ωστόσο, τρεις είναι οι πιο σημαντικές στην μετέπειτα εξέλιξη και διαμόρφωση του χαρακτήρα μας.
- O αυστηρός και απόλυτος έλεγχος. Ο έλεγχος δηλαδή που είχαμε βιώσει από τους ίδιους μας τους γονείς, μέσα σε ένα ασφυκτικό οικογενειακό περιβάλλον. Όπου μεγαλώνοντας, μισούμε συνειδητά το να μας ελέγχει κάποιος. Λέμε συχνά τη φράση «Οι άλλοι φταίνε», «Δεν έχει νόημα να κάνω κάτι, αφού θα κριθεί από κάποιον άλλον το αποτέλεσμα» κλπ. Απεχθανόμαστε τον έλεγχο, εντούτοις, υποσυνείδητα δεν μπορούμε να ζήσουμε δίχως τον έλεγχο, γιατί με αυτό αναπτύξαμε τον εσωτερικό μας κόσμο και μας παρέχει προστασία και ασφάλεια.
Καλό θα ήταν να μην αντιδρούμε ακραία, να κατανοούμε τι μας συμβαίνει και να είμαστε περισσότερο υπεύθυνοι για εμάς τους ίδιους και όχι να ρίχνουμε το φταίξιμο στους άλλους.
- Η στέρηση. Όταν είχαμε στερηθεί μικροί την αγάπη και την συμπαράσταση, οι γονείς μας είχαν δουλειές και δεν μας έδιναν την απαραίτητη προσοχή, σίγουρα είχαν συνέπειες όλα αυτά που βιώναμε στην αυτοεκτίμησή μας. Συνειδητά, χρειαζόμαστε την αγάπη, έχουμε ανάγκη την αγάπη και την προσοχή των άλλων, το υποσυνείδητό μας όμως, μας σαμποτάρει και μας απομακρύνει από κάθε είδους έκφρασης του συναισθήματος. Δυσκολευόμαστε να εκφράσουμε την αγάπη μας και ετσι δεν προσελκύουμε την αγάπη και την προσοχή που θα θέλαμε. Η ελπίδα για την αγάπη και την προσοχή έχει πάψει να υπάρχει, αφού βιώσαμε μικροί την ίδια ακριβώς κατάσταση και έτσι το υποσυνείδητο μας μπλοκάρει στο να αναζητήσουμε την αγάπη.
Συχνά αυτός ο τύπος της στέρησης έχει στον νου την φράση: «Καλά, δεν βλέπει τι χρειάζομαι;» Επομένως, δεν αναμένεις κάτι από τους άλλους, δεν βασίζεσαι σε κάποιον, έχεις αδυναμία έκφρασης συναισθημάτων και πιστεύεις πως μόνος σου θα ικονοποιήσεις την κάθε σου ανάγκη.
Προτείνω, να εκφράζεις τα συναισθήματά σου και τις ανάγκες σου, όσο πιο συχνά μπορείς. Να αντιληφθείς τι είναι αυτό που σε σαμποτάρει και να απελευθερωθείς από το παρελθόν.
- Απόρριψη. Μεγάλο κεφάλαιο και η προσκόληση στην απόρριψη. Μεγάλωσες, βιώνοντας την απόρριψη σε ομάδες στο σχολείο, από φίλους και άλλα παιδιά, ακόμα και από δασκάλους ή και τους ίδιους σου τους γονείς. Όταν μεγαλώνεις με βιώματα απόρριψης ή έντονης αρνητικής κριτικής, αυτό θα σε ακολουθεί, κι έπειτα θα αναζητάς την εξασφάλιση, την ασφάλεια και την αποδοχή. Θα αναζητάς την έγκριση από άλλους, συνειδητά θα μισείς την απόρριψη και την αρνητική κριτική, υποσυνείδητα ωστόσο, θα ελκύεις την αρνητική κριτική και την απόρριψη και εκει θα οδηγείσαι, διότι με αυτές τις πεποιθήσεις μεγάλωσες και δημιουργήθηκε ο χαρακτήρας σου, το Είναι σου, αυτό που είσαι Εσύ, σήμερα!
Συχνά ο τύπος που έχει βιώσει την απόρριψη σκέφτεται «Γιατί με αποφεύγει;», «Γιατί δεν με συμπαθούν;», και ένα σωρό υποθέσεις που τον σαμποτάρουν.
Θα πρέπει να αποκτήσουμε επίγνωση του τι συμβαίνει, να προσπαθούμε να κάνουμε πράγματα για να τονώσουμε την αυτοεκτίμησή μας. Να αποκτήσουμε κουράγιο και να τολμούμε να κάνουμε νέα πράγματα, ώστε να προσελκύουμε την αποδοχή και όχι την απόρριψη.
Η φράση «Έτσι είμαι εγώ, δεν αλλάζω» καλό θα ήταν να την διαγράψετε από το μυαλό σας δια παντός. Αυτή η φράση και αυτή η δικαιολογία του τύπου: «έτσι είμαι εγώ» είναι ένα μεγάλο ψέμα που προβάλλεις διότι φοβάσαι να αλλάξεις.
Οι άνθρωποι δεν θέλουν να αλλάξουν και συχνά τρομοκρατούνται στην ιδέα οποιασδήποτε αλλαγής ακόμα και προσωπικής εξέλιξης. Δεν σας βοηθάει σε τίποτε αυτή η αντίληψη. Σας κρατάνε δέσμιους με το παρελθόν και δεν σας αφήνουν να εξελιχθείτε.. και ότι δεν εξελίσσεται αργά η γρήγορα τελειώνει!
Η λύση για να κόψεις τον ομφάλιο λώρο που σε ενώνει με το χθες είναι η Επίγνωση!
Να κατανοήσεις το τι ακριβώς συμβαίνει! Θα πρέπει να αναγνωρίσεις και να αντιληφθείς αυτό που σου συμβαίνει κάθε φορά που αισθάνεσαι ότι ο εαυτός σου σε σαμποτάρει όποτε θελήσεις να κάνεις κάτι που σε ευχαριστεί, που σε χαροποιεί, και που σε εξελίσσει σαν άνθρωπο, ώστε να απαλαχθείς. Έπειτα θα αναλάβεις δράση συνειδητά, επαναπρογραμματίζοντας τον εγκέφαλό σου, συνεπώς τις σκέψεις σου και εν τέλει τις αντιλήψεις που έχεις διαμορφώσει για σένα.
Θα λες: Όταν αλλάξω (αυτή τη συνήθεια-συμπεριφορά) τότε θα μπορέσω να πραγματοποιήσω αυτό που πραγματκά θέλω εγώ. Καταγράψτε το τι θέλετε, τι ζητάτε εσείς από τη ζωή και όχι τα γεγονότα που συνέβησαν μερικές δεκαετίες πριν. Τι αγαπάτε να κάνετε σήμερα. Επίγνωση της κατάστασης λοιπόν, δράση ως προς την μετατροπή των πεποιθήσεων βάζοντας σε ισχύ το συνειδητό μέρος του εγκεφάλου και η ζωή σας θα αλλάξει! Το αυτο-σαμποτάζ θα τερματιστεί!
James Alexopoulos
Author/NLP Coach/Consultant/Speaker
mail. info@happinessconsultants.gr
web. www.jamescoaching.com
