Αλέξανδρος Αγγελόπουλος: Το “εμείς” σημαίνει το όλον!
Αντιπρόεδρος Ομίλου Aldemar
Το “εμείς” σημαίνει το όλον και όχι το μέρος. (Το όλον δε, σημειωτέον, είναι κάτι δυναμικότερο και ισχυρότερο του αθροίσματος των μερών του. Καθώς, δεν μιλάμε για άθροισμα στατικών αντικειμένων. Αλλά για ένα σύνολο δυναμικών, ζωντανών, εξελισσόμενων ανθρώπων, των οποίων η ύπαρξη και η συμβολή στο εμείς, έχει ένα πολλαπλασιαστικό και όχι αθροιστικό αποτέλεσμα)
Το « Εμείς» σημαίνει την συλλογικότητα, την εξωστρέφεια ως τα αντίθετα του ατομισμού και της εσωστρέφειας. Το εμείς, δεν καταργεί το εγώ. Δεν καταργεί την ιδιωτική πρωτοβουλία, τον ιδιωτικό χώρο και την υπόσταση του ατόμου. Είναι μία κατάσταση η οποία λειτουργεί βελτιωτικά προς όλα τα παραπάνω, εάν φυσικά έχει τον χαρακτήρα της ελευθερίας και της δημιουργικότητας. Η συλλογικότητα ,το εμείς, οδηγεί το εγώ σε μία σημαντική υπέρβαση: το άτομο (είτε ως επιχειρηματίας, είτε ως πολίτης, είτε ως εργαζόμενος, κ.λπ.) αντιλαμβανόμενο εαυτόν ως σημαντικό μέρος ενός όλου, διευρύνει τους ορίζοντές του και την αντίληψη για την ζωή, για το καλό, για την ευημερία. Συνειδητοποιεί, ότι η μοναχική, απομονωμένη δράση δεν του εξασφαλίζει απολύτως τίποτα. Δεν διασφαλίζει την ατομική του επιτυχία και ευτυχία. Τέλος, δεν συνάδει, με την ανθρώπινη φύση. Και για να μην φανώ απόλυτος, δεν συνάδει με την φωτεινότερη πλευρά της ανθρώπινης φύσης: αυτή που απελευθερώνει τον άνθρωπο από τα πιο σκοτεινά του στοιχεία και ενισχύει όσα βελτιώνουν ποιοτικά τον ίδιο και, κατ’ επέκτασιν, την ίδια ζωή.
Σήμερα, το δίλημμα «εμείς ή εγώ» ξεπερνά τα πλαίσια μίας φιλοσοφικής συζήτησης και το πρώτο σκέλος του διλήμματος καθίσταται επιτακτική ανάγκη. Σήμερα που τίποτα πλέον δεν έχει τις βεβαιότητες στις οποίες λειτουργούσαμε ως κοινωνία πριν από μόλις 4 χρόνια, το εμείς αποτελεί ίσως το κύριο μάθημα που θα κληθεί να αφομοιώσει η γενιά μας. Και αν κάποτε φάνταζε ως μια ουτοπική και ίσως ρομαντική προσέγγιση της ζωής, σήμερα είναι η μοναδική που μπορεί να οδηγήσει σε αποτέλεσμα, παραγωγή, κοινωνική ομόνοια, ευημερία.
Εμείς, σημαίνει συμμερίζομαι, συμμετέχω, μοιράζομαι φορτία, μοιράζομαι επιτυχίες. Το αίσθημα ότι μοιράζομαι κάτι, προσφέρει την ανακούφιση ότι το κάθε φορτίο είναι κοινό, η διαβεβαίωση ότι σε ένα οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο ευημερίας η παραγωγή θα επαρκεί για τη σωστή διαβίωση του συνόλου. Άρα, όπως αντιλαμβάνεστε, το «εμείς», σε έναν βαθμό προοιωνίζει και ένα μοντέλο, παραγωγής, ζωής, συμβίωσης, αναγκών και καλής ζωής. (Και καλόν είναι να μην ψάξουμε να «κολλήσουμε» τίτλους, δανειζόμενοι από τα υπάρχοντα ιστορικά πολιτικά μοντέλα, γιατί κάτι τέτοιο θα αποδυνάμωνε αυτή τη σκέψη που κατατίθεται).
Το Εμείς, ήταν πάντοτε ενταγμένο στην φιλοσοφία του Ομίλου Aldemar. Κάθε επενδυτική κίνηση, κάθε νέο προϊόν είχε στόχο την συνολική αναβάθμιση του ελληνικού τουριστικού προϊόντος και όχι το στενό εταιρικό συμφέρον. Είχε στόχο του, το άνοιγμα νέων αγορών και άρα τον συνολικό εμπλουτισμό των προσφερόμενων υπηρεσιών της Ελλάδας. Η πρόσφατη όμως πρωτοβουλία του Sympossio Greek Gourmet Touring, πραγματικώς συνέστησε αυτή τη νέα επιχειρηματική φιλοσοφία που στηρίζεται στις συνέργειες και στην προώθηση του κοινού συμφέροντος. Και ομολογώ πως υπήρξε μία άκρως παιδαγωγική εμπειρία, ανοίγοντας ένα νέο δρόμο στο ελληνικό επιχειρήν τον οποίο εάν βαδίσουμε από κοινού, το όφελος, αποδεικνύεται πολλαπλασιαστικό. Εάν συμπορευόμαστε, το αποτέλεσμα είναι περισσότερες ιδέες, ποιοτικότερες, καλύτερη ζωή, καλύτερη εικόνα της Ελλάδας, καλύτερη Ελλάδα και καλύτεροι …Έλληνες.