4 απλοί τρόποι διαχείρισης του άγχους
Σε κάποια περίοδο της ζωής μας είτε συνειδητά είτε υποσυνείδητα ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου και επαγγελματικού προσανατολισμού έχουν υπάρξει αναπόφευκτα μικρές ή μεγάλες περίοδοι κατά τις οποίες βιώνουμε συμπτώματα άγχους. Και αναφέρεται η λέξη αναπόφευκτα καθότι οι σύγχρονες συνθήκες διαβίωσης διαταράσσουν το ήρεμο περιβάλλον. Η κατάσταση διαρκούς γαλήνης θα ήταν το ιδανικό ζητούμενο.
Υπάρχει συνεπώς το άλλο άκρο κατά το οποίο ο άνθρωπος αισθάνεται ακραία αγωνία είτε εκδηλώνει αγχώδεις συμπεριφορές. Συχνά μάλιστα το ερέθισμα δεν είναι ανάλογο του αποτελέσματος. Έτσι λοιπόν μία αγχώδης συμπεριφορά μπορεί να παρατηρηθεί ακόμα και σε περιπτώσεις όπου δεν συντρέχει ιδιαίτερος λόγος. Πράγματι, στα άτομα με έντονο στρες παρατηρείται μία δυσκολία έως και αδυναμία διαχείρισης της καθημερινότητάς τους που ενδεχομένως να συνοδεύεται από συναισθήματα ανεπάρκειας, χαμηλής αυτοεκτίμησης ακόμα και συμπτώματα υπολανθάνουσας κατάθλιψης. Ωστόσο, επειδή κάθε δυσκολία μπορεί και πρέπει να αντιμετωπίζεται δυναμικά, παρακάτω παρατίθενται μερικοί απλοί και εύκολοι τρόποι διαχείρισης στρεσογόνων καταστάσεων:
1. Το σημαντικότερο όλων και η πηγή πολλών δυσαρμονιών είναι να μην είμαστε αυστηρά επικριτικοί απέναντι στον εαυτό μας. Καμία κατάσταση δεν είναι ασήμαντη. Όσο απλή και αν μοιάζει από τη στιγμή που μας προκαλεί άγχος την αποδεχόμαστε με αυτοσεβασμό και κατανόηση.
2. Αντιδρούμε δυναμικά. Η παγίδα εδώ είναι η παθητικότητα. Θα πρέπει να βρούμε και να ανασύρουμε όλη εκείνη τη δύναμη που υπάρχει μέσα μας και να τη θέσουμε σε λειτουργία. Αυτό σημαίνει ότι κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να αποσπάσουμε τον νου από το στρεσογόνο ερέθισμα. Για παράδειγμα, κάποιον μπορεί να βοηθάει το τρέξιμο, άλλον το περπάτημα στην πόλη. Ένας καφές και χαλαρή κουβέντα με φίλους, ένα καλό βιβλίο ή μουσική στο τέρμα και ο χορός, η χαλαρή ή έντονη σωματική άσκηση ανάλογα πάντα με τις δυνατότητες του κάθε οργανισμού.
3. Ανάλυση και βαθιά κατανόηση της αιτίας που επιφέρει άγχος. Πίσω από κάθε αγχώδη κατάσταση κρύβεται ένας υποσυνείδητος φόβος. Αν αποκαλύψουμε τον φόβο αυτό φέρνοντάς τον στο συνειδητό και κατανοώντας τον αυτομάτως τον αποδυναμώνουμε. Έτσι είναι πολύ πιο εύκολο να διαχειριστούμε το αντικείμενο του άγχους μας.
4. Μία πολύ βοηθητική διαδικασία κατά την οποία αντιμετωπίζεται πιο ισορροπημένα ένα στρεσογόνο γεγονός είναι η μακροπρόθεσμη προοπτική. Να φανταζόμαστε δηλαδή τον εαυτό μας 5 ή 10 μήνες ή χρόνια αργότερα, όταν το γεγονός που μας αγχώνει θα αποτελεί πλέον παρελθόν. Και μάλιστα άριστα επιλυμένο. Όταν μάλιστα συνδυάζεται και με την απαιτούμενη συναισθηματική αποστασιοποίηση τότε οι πιθανότητες επιτυχίας διπλασιάζονται.
Δεν υπάρχει άλλωστε κανένα προϊόν άγχους το οποίο να μην μπορεί να επιλυθεί ή να ξεπερασθεί σε βάθος χρόνου. Γιατί όπως τα περισσότερα πράγματα στην ζωή, έτσι και η διαχείριση του άγχους είναι αποτέλεσμα θέλησης και προσωπικής επιλογής.
Της Κατερίνα Γαβρίλη, Ψυχολόγος
